พระมหากรุณาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 114/371

จึงมีความหมายว่า เมื่อนำคำ “อนุตตโร” และ “ปุริสทัมมสารถี” มารวมกัน พระองค์ทรงพระคุณอันประเสริฐอย่างหาใคร เสมอเหมือนมิได้ จึงทรงสามารถฝึกอบรมผู้ที่ควรฝึก ให้มีคุณ ธรรมและมีดวงตาเห็นธรรม แม้บุคคลที่ผู้อื่นฝึกไม่ได้ พระ องค์ก็ทรงฝึกได้ เพราะเหตุนี้ จึงทรงพระนามว่า “ทรงเป็น สารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึก ไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า” ๗. ทรงเป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระนามว่า “สัตถา เทว มนุสสานัง” แปลว่า “ศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย” เหตุที่ทรงพระนามว่า “สัตถา” คือ “ศาสดา” ก็เนื่องจาก พระองค์ทรงประกาศพระศาสนา และพระธรรมเทศนาที่ทรง แสดงแต่ละครั้ง ๆ แม้จะมีรายละเอียดแตกต่างกันไป แต่มีจุด มุ่งหมายเป็นแนวเดียวกัน คือ มุ่งประโยชน์ในภพนี้ ภพหน้า และประโยชน์สูงสุด คือ นิพพาน ๆ การแสดงธรรมของพระองค์นั้น นอกจากทรงมีพระมหา กรุณาอย่างยิ่งใหญ่แล้ว ยังทรงพระปรีชาสามารถเป็นเลิศ พระองค์จึงสั่งสอนอบรมเหล่าสัตว์โลกได้อย่างกว้างขวาง ดัง ๑๑๒