พฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของพระภิกษุ : หน้า 272/371

๑) บวชโดยมิได้มีศรัทธาในพระธรรมวินัย หมายความ ว่ามิได้มีเจตนาจะอบรมหรือพัฒนาตนให้บริสุทธิ์ในด้านกายวาจา ใจ ตามหลักแห่งพระธรรมวินัย เช่น ภิกษุบางรูปบวชเพื่อหนี ปัญหาความยากลำบากในการทำมาหาเลี้ยงชีพ บางรูปบวชเพื่อ หนีคดีอาญาบ้านเมือง บางรูปบวชเพื่อใช้ความเป็นสมณเพศ เป็นเครื่องมือประกอบอาชีพบางอย่าง ฯลฯ ข้อนี้สังเกตได้จาก พฤติกรรมของพระภิกษุเอง ๒) ย่อหย่อนในพระปาฏิโมกข์ มีการพูดปด เสพยา เสพย์ติด ฉันอาหารมื้อเย็น ฟังดนตรี ฯลฯ เป็นต้น ๓) ชอบไปสู่อโคจร โดยไม่ใช่กิจนิมนต์ คือ ไปยังสถาน ที่ที่พระภิกษุไม่ควรไป เช่น สถานเริงรมย์ หรือศูนย์การค้า ต่าง ๆ เป็นการส่วนตัว ๔) เล่นการพนัน หรือส่งเสริมให้ประชาชนหลงใหล อยู่กับการพนัน ๕) สนใจพูดคุยเรื่องการรบ เรื่องแฟชั่น หรือเรื่อง ใด ๆ ซึ่งนอกเหนือจากกิจของสงฆ์ ๖) อาสารับใช้ทำงานต่างๆ อันเป็นเรื่องของฆราวาส เช่น เป็นพ่อสื่อให้คู่หนุ่มสาว รับติดต่อฝากคนเข้าทำงาน เป็น ๒๗๐