การสำรวมอินทรียในธรรมวินัย พระแท้ หน้า 176
หน้าที่ 176 / 371

สรุปเนื้อหา

ภิกษุในธรรมวินัยนี้ต้องไม่ถือรูปลักษณ์หรือเสียงใดๆ เพื่อหลีกเลี่ยงอกุศลธรรม เช่น อภิชฌาและโทมนัส ด้วยการสำรวมและปกป้องอินทรียทั้งหลาย เพื่อการมีความสุขที่ปราศจากกิเลส ความสำรวมในอินทรีย์จะช่วยให้ผู้ปฏิบัติบรรลุถึงการคุ้มครองทวารภายในจากการยึดมั่นในนิมิตหรืออารมณ์ที่เกิดขึ้นในจิต.

หัวข้อประเด็น

-การสำรวมอินทรีย
-การไม่ถืออารมณ์
-ปกป้องจากกิเลส
-อภิชฌาและโทมนัส
-การฟังและเห็นในธรรมวินัย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ไม่ถือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เห็นรูปด้วยจักษุแล้ว ไม่ถือ นิมิต ไม่ถืออนุพยัญชนะ เธอย่อมปฏิบัติเพื่อ สํารวมจักขุนทรีย์ (สํารวมตา) ที่เมื่อไม่สำรวม แล้วจะเป็นเหตุให้อกุศลธรรมอันลามก คือ อภิชฌา และโทมนัสครอบง่า... ภิกษุฟังเสียง ด้วยโสต... ดมกลิ่นด้วยมานะ... ลิ้มรสด้วย ชิวหา.... ถูกต้องโผฏฐัพพะด้วยกาย... รู้แจ้ง ธรรมารมณ์ด้วยใจแล้ว ไม่ถือนิมิต อนุพยัญชนะ เธอย่อมปฏิบัติเพื่อสำรวม มนินทรีย์ ที่เมื่อไม่สำรวมแล้วจะเป็นเหตุให้ อกุศลธรรมอันลามก คือ อภิชฌาและโทมนัส ครอบงำ จึงรักษามนินทรีย์ ถึงความสำรวมใน มนินทรีย์ ภิกษุประกอบด้วยอินทรียสังวรอัน เป็นอริยะเช่นนี้ ย่อมได้เสวยสุขอันไม่ระคน ด้วยกิเลสในภายใน มหาบพิตร ภิกษุชื่อว่าเป็น ผู้คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลายด้วยประการ ดังกล่าวมานี้แล” สามัญญผลสูตร ที.สี. ๙/๑๒๒/๙๓ ๑๗๘
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More