การระงับจิตในประสบการณ์ทางประสาทสัมผัส : หน้า 184/371

ขวาทะลุซ้าย จุดที่ด้ายสองเส้นนั้นติดกัน เรียก ว่า “กลางกั๊ก' เป็นที่ตั้งของดวงธรรมของกาย มนุษย์ เอาใจไปหยุดอยู่ตรงนั้น ถ้าหยุดตรง นั้นไม่ได้ละก็ สำรวมไม่ถูกเสียแล้ว... เมื่อตากระทบรูป ฉาดเข้าให้ มันก็แลบ แปลบเข้ามาถึงใจ ถ้าใจไม่หยุด ก็บอกว่า เอา สวยยิ่งเหลือเกิน ถ้าใจหยุด ก็บอกว่า อ้ายนี่ เป็นพิษแก่ข้า ข้าไม่เอา หยุดเสียอย่างเก่า ไม่ ขยับเขยื้อนทีเดียว... ๆ หูกระทบเสียง แปลบเข้า อ้า! เป็นที่ ปลาบปลื้มของใจจริง ๆ จะทำยังไงดี จะเอา หรือไม่เอา ไม่ได้ ๆๆ ไปรักมันเข้าละก็มันเป็น อภิชฌา เดี๋ยวก็ไปเพ่งมัน เดี๋ยวก็เป็นโทมนัส เดี๋ยวก็ดีใจเสียใจกับเสียงนั้นแหละ ไม่ได้การ ใจหยุดกึกเสีย ไม่เป็นไปตามความปลื้มใจ อิ่ม ในเสียงนั้น.... พอกลิ่นกระทบจมูกเข้า แล่นแปลบเข้าไป ถึงใจอีกเหมือนกัน กลิ่นนี้หอมชื่นใจนัก จะเอา ๑๔๒