ดวงใจและการเข้าถึงธรรมกาย : หน้า 213/371

เห็นใจของตนเองและแม้ของผู้อื่นได้ชัดเจนว่า ดวงใจของคน เรานั้นมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางโตเท่ากระบอกตาของตนเอง ตั้งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งอยู่ตรงกึ่งกลางลำตัว เหนือ ระดับสะดือขึ้นมาสองนิ้วมือ เนื้อของดวงใจมีลักษณะเป็นดวง ช้อนกันอยู่เป็นชั้น ๆ ๔ ชั้นด้วยกัน คือ ชั้นนอกเป็น “ดวงเห็น ชั้นที่สองเป็น “ดวงจ๋า” ชั้นที่สามเป็น “ดวงคิด” และชั้นในสุด เป็น “ดวงรู้” ๆ “ดวงเห็น” เป็นดวงชั้นนอกสุด ขนาดโตเท่ากระบอกตา ของตนเอง มีหน้าที่รับอารมณ์ต่าง ๆ ผ่านประสาทสัมผัสทั้ง ๕ คือรับรูปผ่านประสาทตา รับเสียงผ่านประสาทหู รับกลิ่นผ่าน ประสาทจมูก รับรสผ่านประสาทลิ้น รับสัมผัสผ่านประสาทกาย และรับธรรมารมณ์ที่มากระทบใจ “ดวง” เป็นเนื้อใจชั้นที่สอง ช้อนอยู่ข้างในดวงเห็น แต่ใสกว่าดวงเห็น ขนาดโตเท่าดวงตาของเรา มีหน้าที่ “จำ” สิ่ง ธรรมกาย คือ กายแห่งการตรัสรู้ธรรม มีอยู่ที่ศูนย์กลางกายของมนุษย์ทุกคน จะเข้าถึงได้ ด้วยการทำใจให้หยุดนิ่ง และดำเนินจิตเข้าสู่หนทางสายกลาง ธรรมกายมีความเห็นพิเศษที่ เรียกว่า ธรรมจักษุ หรือ ตาธรรมกาย มีความรู้พิเศษที่เรียกว่า ญาณ หรือ ญาณทัสสนะ เมื่อเข้าถึงธรรมกายแล้ว จึงสามารถทั้งรู้ทั้งเห็นธรรมได้ตามความเป็นจริง พระสิทธัตถราช กุมารตรัสรู้อริยสัจสี่ด้วยธรรมกาย จึงได้เข้าถึงความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๒๑๑