วิมุตติญาณทัสสนกถา: การเข้าใจภาวะหลุดพ้นจากความทุกข์ : หน้า 141/371

และความทุกข์ ๑๐. วิมุตติญาณทัสสนกถา คือ ถ้อยคำที่ชักนำให้ สนใจและเข้าใจเรื่องความรู้ความเห็นในภาวะที่หลุดพ้นจาก กิเลสและความทุกข์ บุคคลที่บริบูรณ์พร้อมด้วยกถาวัตถุ ๑๐ ประการนี้ ถือว่า เป็นโคจร เป็นผู้ที่พระภิกษุควรเข้าไปหา เข้าไปอาศัย เพื่อชัก ถามปัญหาข้อสงสัยต่าง ๆ ๒) โคจรที่ควรรักษา หมายถึง มรรยาทหรืออาจาระที่ดี งามของพระภิกษุ เช่น การเดินอย่างสงบเสงี่ยม สายตาทอด ตี๋าลงไม่เหลียวซ้ายแลขวา หญิง ชาย หรือสิ่งต่าง ๆ หรือแหงน ดูเบื้องบน หรือก้มหน้าดูข้างล่าง จนปราศจากความสํารวม เหล่านี้คือโคจรที่ควรรักษาของพระภิกษุ ๓) โคจรที่ควรใส่ใจ หมายถึง สติปัฏฐาน ๔ คือ 9. กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน หมายถึง การตั้งสติ ตามเห็นกายในกาย คือ กายต่าง ๆ ที่ซ้อนกันอยู่ในกายมนุษย์นี้ นับตั้งแต่กายมนุษย์ละเอียดหรือกายฝัน จนกระทั่งถึงกาย ธรรมระดับต่าง ๆ ๑๓๙