0 ครั้ง
บทนี้เล่าถึงพระเจ้าอชาตศัตรูที่เสด็จเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยพระองค์ทรงมีความรู้สึกห่วงใยต่อลูกชาย คือ อุทัยภัทรกุมาร ที่กำลังอยู่ในวัยซุกซน เมื่อได้เห็นพระสงฆ์ซึ่งมีความสงบ สร้างความรู้สึกอัศจรรย์ใจและนำความคิดถึงไปถึงผู้ที่พระองค์รัก ในที่นี้คือพระราชกุมารที่พระองค์สนใจและรักอย่างยิ่ง ความรักนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความสำคัญของการมีความสงบในจิตใจ.
-ความรักของพระเจ้าอชาตศัตรู
-ความสงบของสงฆ์
-ความคิดถึงและความสัมพันธ์
-พระราชกุมารอุทัยภัทร
-การเยือนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า