ข้อความต้นฉบับในหน้า
แวดล้อมพระเจ้าอชาตศัตรูเหล่านี้ก็จะเป็นเกราะกำบังอันดีเยี่ยม
ด้วยว่า วิสัยของชายชาตินักรบในสมัยนั้นจะไม่รังแกหรือทํา
อันตรายสตรี
ในขณะเดียวกัน หมอชีวกโกมารภัจจ์ผู้เป็นพระโสดาบัน
แล้วย่อมทราบดีว่า พระเจ้าอชาตศัตรูไม่อาจบรรลุมรรคผลได้
ในชาตินี้เป็นแน่ เพราะถูกผลแห่งอนันตริยกรรมที่ทรงกระทำ
ไปนั้นมาตัดรอน อีกทั้งพระพุทธเจ้าทั้งหลายย่อมทรงพิจารณา
อุปนิสัยแห่งมรรคผลของผู้ฟังก่อน แล้วจึงทรงแสดงธรรม
เพราะฉะนั้นจึงควรให้มหาชนได้ตามเสด็จไปด้วย เมื่อมีมหาชน
ตามเสด็จไปเป็นอันมาก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็จักเลือกแสดง
ธรรมให้สมควรแก่อุปนิสัยแห่งการเข้าถึงธรรมของมหาชนนั้น
ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว พระธรรมเทศนาของพระพุทธองค์ก็จักเป็น
ประโยชน์แก่มหาชนทั้งปวงที่ตามเสด็จ
คิดดังนี้แล้ว หมอชีวกโกมารภัจจ์จึงให้คนตีกลองป่าวร้อง
ไปทั่วพระนครว่า ในราตรีนั้นพระเจ้าอชาตศัตรูจะเสด็จไปเฝ้า
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า มหาชนทั้งปวงจงไปอารักขาพระเจ้าอยู่หัว
ตามสมควรแก่หน้าที่ของตน ๆ เถิด
ๆ
พระไตรปิฎกมหาวิตถารนัย ๕,๐๐๐ กัณฑ์ หน้า ๑๓๑
๕๙