การปรับตัวของต้นพืชและการบันทึกคัมภีร์พุทธศาสนา : หน้า 26/278

การเพาะเมล็ดในดินแดนที่แตกต่างทั้งลมฟ้าอากาศ ภูมิประเทศและผืนดิน ทำให้ต้นพืชต้องปรับตัวเองให้สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมนั้นๆ พระสงค์ที่จำนำคำสอนของพระพุทธองศ์สินต่อกันมาแต่ครังพุทธกาลเมื่อไปเผยแผ่ในที่ใหม่ ก็อาจจะต้องมีการปรับเปลี่ยนบางสิ่งบางอย่างเพื่อให้สอดคล้องกับผู้รับฟังนั้น แน่นอนวาการบันทึกคัมภีร์พุทธศาสนาตั้งแต่พุทธกาลใช้วิธีท่องจำ และยังไม่พบหลักฐานเป็นรูปธรรมว่าในครั้งพุทธกาลมีการเขียนในรูปตัวอักษรหรือไม่ พระสงค์ซึ่งแตกฉานในพระธรรมที่ท่องจำได้โดยรอ ต่างก็ยึดถือเป็นหลักสำคัญที่สุดเมื่อรพุทธ สกลพรองค์ร 2-3 ซึ่งคำรบวิจัยได้ติดตามไปจนพบหลักฐานคัมภีร์พุทธที่เก่าแก่ที่สุด คือกลุ่มของ สปลิต คอลเลคชั่น (Split Collection) ประเทศเยอรมันนี เขียนด้วยภาษาคารา อักษรโบราณ จำนวน 5 ชิ้น จารึกบนเลือกไม้บรซ มั่นที่อายุเก่าแก่ที่สุดอยู่ในราว พ.ศ. 296-434 จากการทดสอบด้วยการทำเรดิอโครน (radio-carbon dating) เนื้อหาของคัมภีร์นี้ส่วนใหญเป็นประเภทคาถาในสุดขบาด ธรรมบท อปทาน เทวา ฯลฯ และปรัชญาปรมิต สำหรับปรัชญาปรามิตา เป็นชิ้นที่ไหมกว่า ค.ศ. ฟอล์ก ผู้ซึ่งกำลังศึกษา คัมภีร์ชุดนี้อยู่ได้ สรุปว่าจะอยู่ในราว พ.ศ. 554 ส่วนตัวฉบับปรัชญาปรมิตา ที่ว่ากันว่าเป็นต้นกะเสมหายานน่าจะอยู่ราว พ.ศ. 500 เก่าใกล้เคียงบาลี ที่เคยเชื่อกันมาแต่ก่อนว่าเก่าแก่ที่สุด กล่าวคือตราว พ.ศ. 444 เกิดจากรึมธีิ์พระไตรปิฏกภาษาบาลีของฝ่ายเถรวาทลงใบลาน ____________________ Prof. Dr. Harry Falk, The Bajaur Collection of Buddhist Kharosthi Manuscripts (DFG), the Institute of the Languages and Cultures of South Asia at Freie Universität, Berlin บทที่ 1 งานวิจัย หลักฐานธรรมามาในคัมภีร์พระโบราณ 1 ฉบับประชาชน | 25