หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พระสุทธิโมกข์ 1 ฉบับประชาชน : หน้า 79/278

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พระสุทธิโมกข์ 1 ฉบับประชาชน หลักการหนึ่งที่พบในพระสูตรมหายานบางคัมภีร์แต่ก็ไม่กล่าวไว้ในพระสูตรธิเบต ยาน ที่เด่นชัดและตรงกันกับหลักการจริยธรรมภายมากที่สุดคือ หลักการตาคตกระวะ ที่กล่าวว่า ในมนุษย์ทุกคนมีพรหมภาวะอยู่ภายใน แตถูกบดบังไว้ด้วยเงาเศร้าหมอง จะเข้าถึงได้ด้วยการฝึกฝนระชำระจิต ให้บริสุทธิ์จากเงาเศร้าหมอง เป็นการบังคับถึงศักยภาพของมนุษย์ว่า สามารถฝึกฝนพัฒนาตนเองให้ถึงจุดแห่งการรับรู้แจ้งจริง เป็นผูู้ ผู้ตื่น ผู้บิกบานได้ ซึ่งในคัมภีร์จากค้นธาระและเอเชียกลาง พบอยู่ใน 2 พระสูตร คือ ศรีมาลาเทวสิหนาทสูตร และมหาบริวนารสูตร ซึ่งถือว่ามีเนื้อหาคำสอน สอดคล้องกันกับหลักการของจริยธรรมภายโดยตรง ต่างกันแต่เพียงเนื้อเรื่องที่แต่งเติมเข้ามาประกอบเพื่อถ่ายทอดคำสอนเท่านั้น 2. ความสอดคล้องในระดับของประสบการณ์ภายใน นอกเหนือจากความสอดคล้องในเชิงหลักธรรมแล้ว คัมภีร์ที่พบใน คันธาระและเอเชียกลางบางฉบับยังมีเนื้อหาที่แสดงความสอดคล้องกับวิชชาธรรมภายในของประสบการณ์ภายในจากธรรมปฏิบัติอีกด้วย นอกจากคู่มือปฏิบัติธรรมที่แสดงรายละเอียดวิธีการปฏิบัติและประสบการณ์ภายในโดยตรง แล้ว ยังพบในพระสูตรมหายานบางกลุ่มที่มักกล่าวถึงประสบการณ์ภายในในระดับของการเห็นได้ด้วยเช่นกัน ความสอดคล้องในระดับประสบการณ์ในการปฏิบัติที่เด่นชัดที่สุดจาก คัมภีร์ในคันธาระและเอเชียกลางคือ “การเห็นพระ” นับว่าสอดคล้องกับ หลักการของจิชาธรรมโดยตรง ส่วนตำแหน่งของการวางใจในการเห็น พระนั้น บางก็เห็นเหมือนนามปรากฏอยู่เฉพาะหน้า บางก็ไม่ใส่ระตำแหน่ง