หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 85/278

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับประชาชน ในพระไตรปิฎกาของเถรวาทยังมีสิ่งที่อาจเรียกได้ว่าเป็น “หลักฐานธรรมภายใน” อีกมากมาย คำยกกับที่ยอมรับกันขนานนั้น อีกทั้งน้ำหนักความน่าเชื่อถือของเนื้อหาในพระไตรปิฎกษในฐานะที่เป็นคำสอนดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา ยังได้รับการยืนยันรับรองจากความสอดคล้องในระดับที่สูงมากกับคัมภีร์คำารในส่วนของพระสูตรหินยานซึ่งเป็นส่วนที่เก่าแก่ที่สุดที่พบในพื้นที่คุระและเอเชียกลาง ดังนั้น นอกจากการสืบค้นไปในหลักฐานที่เรียกว่าเป็นมหายานซึ่งบันทึกเนื้อหาเกี่ยวกับประสบการณ์ภายในมากกว่าแล้ว ควรรวบรวมหลักฐานจากพระไตรปิฎกบาลีด้วยอีกทางหนึ่ง ข้อมูลที่รวบรวมจากแหล่งต่างๆ จะช่วยเสริมกันและกันให้มองเห็นภาพรวมของ “หลักฐานธรรมภายใน” ในยุคเก่าก่อนที่จะชัดเจน **ดร.ชัยสิทธิ์ สุวรรณวารกุล :** *“ธรรมภายในคัมภีร์มหาปรีติรรูปสูตร คัมภีร์ต้นฉบับพระพุทธศาสนายุคต้น”* (*The concept of Dharmakāya in the Early Buddhist Manuscripts, the Mahāparinirvāṇa sūtra*) มหาปรีติรรูปสูตร เป็นพระสูตรที่ ดร.ชัยสิทธิ์กล่าวถึงฉบับที่ได้พบในเอเชียกลางเมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ 11 และเนื่องจากเป็นฉบับขนาดใหญ่และสำคัญ ดร.ชัยสิทธิ์จึงได้ทำการศึกษาค้นคว้าในเชิงลึก ซึ่งก็ได้พบว่ามีฉบับแปลซึ่งเก่าแก่กว่ากัน ทั่งยังมีความเป็นไปได้ที่จะพระสูตรนี้จะมีความเก่าแก่ย้อนกลับไปอีกไกลมาก พระสูตรนี้กล่าวถึงประเด็นสำคัญที่ฝ่ายหินยานไม่ค่อย