ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธธรรม 1 ฉบับประชาชน
2.1.1.7 ทางไปของพระพุทธเจ้า-วิธีสู่ความหลุดพ้น
ทางไปสู่การหลุดพ้นจากวัฏฏะเป็นหนทางดำเนินของพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ทั้งปวงในวิชชาธรรมภายในเข้าสู่กระบวนการเพื่อการหลุดพ้นนั้น เริ่มที่การเอาใจไปปรองดองหยุดไว้ที่ศูนย์กลางกายและประคองไว้ไม่ให้เคลื่อนไหวตลอดเวลาของการปฏิบัติการ เมื่อปฏิบัติถึงระดับที่ถูกต้องแล้วก็จะได้ผลการปฏิบัติในระดับต่างๆ
ทางโยคาวจรกล่าวในทำนองเดียวกันว่างการปฏิบัติสมาธิวาณเป็นหนทางเดียวเท่านั้นที่จะนำไปสู่พระธรรม ซึ่งเป็นคุณแจ้งในเมืองนิพพานและหนทางนี้เป็นหนทางของพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ทั้งในอดีต ปัจจุบันและอนาคต โยคาวจรอธิบายว่าการทำสมาธิได้เกราะ "เอา จิตผูกไว้ในดวงแก้ว" ดวงแก้วในที่นี้คือ "ดวงแก้วที่ขามา" หรือดวงแก้วตันกำเนิดนั้นเอง ก็เทียวย่อมถือเอาในทางพระสมาธิจึงจึงได้มารพานและอำนาจทางพระสมาธิจึงนั่นคือว่า ให้เอาจิตผูกไว้ในดวงแก้วให้มันอย่าให้จิตฟุ้งส้านไปในแห่งใดเลย อันนี้ชื่อว่า ทางสมาธิแลเหตุมูลกิตใจในดวงแก้วให้สง
รุ่งเรื่องเข้าไปสู่พระนิพพานนั้นแล"
นอกจากจะเน้นว่ามายาธานเป็นทางปฏิบัติเพื่อการหลุดพ้นจากวัฏฏะเพียงหนทางเดียวแล้ว โยคาวจรยังกล่าวเพิ่มเติมอีกว่าสงผู้ไม่ประสบผลในทางภาวนาถึงขั้นรู้จักนิสรณ์หรือวรรณะซึ่งกระทบรายนอกสงแมเหล่านั้นจะไม่สามารถพ้นจากรนทรได้เลย ด้วยเหตุผลว่าสงแมเหล่านี้ยังมีได้ฆ่าบาปปฏิรูปได้สำเร็จ คัมภีร์พระญาณสังสังกะให้คำเปรียบเทียบเพิ่มเติมอีกว่า การปฏิบัติสมาธิวาณเพื่อการหลุดพันบุคคลพึงกระทำด้วยตนเอง จะ