การศึกษาคัมภีร์สรรวาสติวาทจากกุช : หน้า 62/278

จาก กุช (Kucha) นัก อีกคัมภีร์หนึ่งอยู่ใน เพลิลออท คอลเลคชั่น (Pelliot Collection) พ.ศ. 1080-1280 ค้นพบที่กุช จัดเป็นสรรวาสติวาทหรือ มูลสรรวาสติวาท คัมภีร์นี้มีลักษณะเหมือนเป็นคู่มือการปฏิบัติธรรม สันนิษฐานว่าน่าจะ เป็นต้นฉบับที่นำเข้าจากอินเดียหรือแคชเมียร์ ซึ่งเป็นฐานของนิยาย สรรวาสติวาท เนื้อหาของคัมภีร์กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมหลายแบบ ซึ่งคล้ายกันกับที่พบในพระไตรปิฎกนะ ในการศึกษาเบื้องต้นเฉพาะในส่วนของ พุทธวจนะ อาจเปรียบเทียบความเหมือนและความต่างของการปฏิบัติที่ปรากฎ ในคัมภีร์นี้ กับการปฏิบัติในวิชชาธรรมกายได้อย่างน้อยใน 4 แง่มุม ได้แก่ วิธี ปฏิบัติ ประสบการณ์ภายในหรือภาพนิ่งที่เกิดขึ้น การตีความหรือให้ความ สำคัญกับสิ่งที่เห็นในสมาธิ และเกณฑ์ตัดสินการเข้าสังคม เป็นต้น ก. ในแง่ของวิธีปฏิบัติ พุทธวจนะที่กล่าวถึงในคัมภีร์นี้ ก็รินไปถึงรายละเอียดของพระพุทธ ประวัติ ตั้งแต่ยังเป็นพระบรมโพธิสัตว์ ตั้งปณิธานจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จนกระทั่งจุติลงมาจากสวรรค์ชั้นศุตดินในพระชาติสุดท้าย ไปถึงการตรัสรู้ธรรมและโปรดสัตว์โลก จนกระทั่งเสด็จดับขันธ์ธรรบิพากษา ส่วนหลักการปฏิบัติวิชชาธรรมกาย เน้นที่ว่า “รวมใจหยุดนั่งที่ศูนย์กลาง กายฐานที่ 7” เหนือสะดือขึ้นมาราว 2 นิ้วมืออางนอนซ้อนกัน ในกลางลำตัว ตริกระลีถึงพระพุทธรูปที่คุุณคาในที่ศูนย์กลางกายเพื่อเป็นบริกรรมบิมิต และอาศัยคำบริกรรมว่าว่า “สัมมา อะระหัง” ให้ออกมาจากศูนย์กลาง