การศึกษาเทียบเคียงระหว่างหลักฐานธรรมชาติและวิชาชรรมชาติ : หน้า 210/278

ฎิริ ยามะ คงเหลือเพียงแค่หลักฐานบางส่วนที่คนสมัยโบราณได้บันทึกไว้ในคัมภีร์เหล่านั้นเท่านั้น 5. สรุปการวิเคราะห์ การศึกษาครั้งนี้ เป็นการศึกษาหลักฐานธรรรมชาติ หรือการปฏิบัติธรรมที่มีผลคล้ายคลึงกับวิชาชรรมชาติ โดยทำการศึกษาจากแหล่งข้อมูลในคัมภีร์ใบลานภาษาเขมรเป็นหลัก หลังจากศึกษแล้วพบว่า บรรดาคัมภีร์เหล่านั้นบางฉบับพบร่องรอยที่มีเนื้อหาสะท้อนคล้่องกับวิชาชรรมชาติ บางฉบับก็ไม่มี สำหรับร่องรอยที่มีผู้ัจัยได้เลือกเอามาศึกษาและวิเคราะห์โดยเทียบกับคำสอนของพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชาชรรมชาติ หลังจากศึกษาเปรียบเทียบผลการปฏิบัติทั้งสองฝ่ายแล้วบว่า มีเนื้อหา ในด้านภาคปฏิบัติที่สะท้อนคล้่องกับวิชาชรรมชาติด้าน เช่น การทำสมาธิโดยวางใจเข้าไปภายในตัว การเห็นแสงสว่าง เห็นดวงแก้ว ดวงธาตุ ดวงจิต ดวงพระธรรมเจ้า การเห็นพระรัตนตรัยภายในตัว การเห็นดวงสีเหลือง การเห็นพระพุทธเจ้าและพระอริยสงฆ์ ในคัมภีร์รายพระวิสาสนสูตร หรือพระไวดพระธรรมลังกา กล่าวถึง ศูนย์กลางกิณ ณ กลางกายมีขนาดเท่ากับเมล็ดพริกไทย เมื่อเอาใจวาวนาไว้ ตรงนีจะเห็นดวงแก้ว ดวงธาตุ และดวงจิตได้ จากนั้นให้วาวนาหาดวงพระอักขระคือ “อะแ-ระ-หัง” จากกลางศูนย์กลางก็นจะเห็น “อ” ดวงเป็นดวงแก้วใหญ่ อยู่กลางศูนย์กลางกัก ของกลางกาย แล้วเห็นดวง “หัง” และดวง “ระ” ซ้อนทับขึ้นไปอีกที่ตำแหน่งสุดท้ายที่เห็นดวงนั้นจะตรงกับตำแหน่งศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 ตามหลักวิชาชรรมชาติ นอกจากนีในคัมภีร์ยังกล่าวถึง