การปฏิบัติสมาธิภาวนาและธรรมนูญ 40 ประการ หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับประชาชน หน้า 168
หน้าที่ 168 / 278

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้สำรวจความสำคัญของธรรมนูญ 40 ประการในการปฏิบัติสมาธิภาวนาเพื่อพัฒนาสติ โดยมีขั้นตอนการปฏิบัติที่เชื่อว่าช่วยให้เกิดความชำนาญในการเข้าสู่สมาธิอย่างต่อเนื่อง รวมถึงการใช้เครื่องมือในการปฏิบัติที่แตกต่างกันตามชั้นของกายมนุษย์และธรรมนูญที่ตั้งอยู่ ซึ่งช่วยให้จิตของคนไม่จรไปที่ใด นอกจากนั้นยังเน้นการฝึกเข้าถึงภาวะสมาธิในการจัดการสติและการมีสมาธิตามลำดับขั้นเริ่มแรกเพื่อไปสู่ระดับที่สูงขึ้น การบริกรรมภาวนาอย่างต่อเนื่องก็มีส่วนช่วยให้เข้าถึงสมาธิที่ยิ่งลึกขึ้นได้

หัวข้อประเด็น

-การปฏิบัติสมาธิ
-ธรรมนูญ 40 ประการ
-การเข้าสู่สมาธิ
-โยคาวุธ
-การพัฒนาสติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปรับนี้นั่นทั้งหมดของธรรมนูญก็เพื่อให้จิตของบุคคลไม่ "จร" ไปที่ใด คำณ์ธรรมนูญมูลลักษณ์กล่าวถึงการปฏิบัติสมาธิภาวนาด้วยธรรมนูญประกอบ 40 ประการ โยคาวงบังถึงการเข้าสูบสมาธิด้วยการอธิษฐาน เมื่อเข้าถึงแล้วให้หยุดบริกรรมภาวนาพักให้สงบชั่วหมาดีแล้วออกจากสมาธิ บริกรรมเพื่อให้อปนานสมาธิอีกครั้ง เข้าไปสมาธิใหนานขึ้นเป็นสองเท่า ออกจากสมาธิแล้วเข้าปกสมาธิอีกครั้งให้นานเป็นสามเท่า เชื่อว่าการปฏิบัติเช่นนี้เพื่อให้เกิดความชำนาญในการเข้าสูสมาธิ การเข้าสูสติสมาธิ และดูสถานมีลักษณะการปฏิบัติเดียวกันกับการเข้าสูสมาธิและผ่านเข้าสู่ลำดับต่อไปด้วยการเข้าออกสมาธิลำดับต้นๆ จนเกิดความชำนาญก่อนถดจากสมาธิ้งสี่แล้วเป็นการปฏิบัติขึ้นสู่สมาธิ การปฏิบัติสมาธิภาวนาในส่วนของโยคาวุธนั้นสำหรับชั้นโล่กิยธรรมเป็นการปฏิบัติประกอบกับธรรมนูญ 40 ประการ อย่างไรก็ดีตามการปฏิบัติในชั้นโล่กิยธรรมนี้ไม่มีข้อได้สามารพิจารณาเปรียบเทียบกับวิชาธรรมภายในเลย เนื่องจากวิชาธรรมภายในกำหนดให้ใช้ภายต่างๆ เป็นเครื่องมือในการปฏิบัติ ตั้งแต่ทายมนุษย์มีธรรมหรือธรรมที่ทำให้เกิดเป็นมนุษย์หรือศูนย์กลางกายอยู่บริเวณสะดือ กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายทิพย์ละเอียด กายรูปพรหม กายรูปพรหมละเอียด กายอรูปพรหมและกายอรูปพรหมละเอียด รวม 8 กาย และให้หยุดใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย นั่งเข้ากลางของกลางต่อเนื่องเข้าไปสู่
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More