หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธปกรณ์ 1 : หน้า 31/278

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธปกรณ์ 1 ฉบับประชาชน เท่าฟองไข่แดงของไก่ติดอยู่ศูนย์กลางกายของท่านเป็นอันได้ผลตามแบบของพระอาจารย์สิงห์ ซึ่งรับรองว่าได้ตามแบบของท่านแล้ว และมอบให้เป็นอาจารย์สอนคนอื่นต่อไปได้ ท่านเห็นว่า ธรรมที่ได้มานี้ไม่เป็นที่พอใจ และว่ามีความรู้แต่ห่างอึ่งเท่านั้นจะสอนเขาได้อย่างไร ท่านจึงไม่ยอมสอนไคร ต่อมาวางการศึกษาค้นธรร เขา ท่านเห็นว่าเวลาสมควรจึงได้ออกดุรงค์เดินทางไปถึงสุพรรณบุรี ปากคลองที่วัดร้างข้างวัดพระศรีรัตนมหาราช แล้วจึงกลับมายังวัดพระเชตุพนฯ ดังเดิม ในพระชนที่ 11 พระมงคลเทพมุนี (สด จนทสร) ได้ไปจำพรรษา ณ วัดโพธิ์สนิท ต.บางคูเวียง อ.บางกรวย จ.นนทบุรี ในวันที่ 15 คำ เดือน 10 ท่านได้มีความคิดเห็นที่จะกระทำความเพียรอย่างอุกฤษฏู ตั้งแต่เช้าตรู่ "เราบวชช มวณจะครบ ๑๔ พระชาชนแล้ว วิชชาของพระพุทธเจ้าเรายังไม่ได้บรรลุ เลย ทั้งที่การศึกษาของเราก็ไม่เคยขาดเลยสักวันทั้งค้นธรรและวิปัสสน ฯ อย่าเลย ควรจะรีบกระทำความเพียรให้รู้เห็นของจริงในพระพุทธ ศาสนาเสียที" เมื่อกลับจากบินฑบาตแล้วท่านก็รีบจัดการภารกิจต่าง ๆ ให้เรียบร้อยเพื่อจะได้ไม่มีเรื่องกังวลใจ เสร็จแล้วก็ได้เข้าเจริญภาวนาในอโสก โดยตั้งใจว่าจะไม่ได้ยินเสียงกลองเพลจะไม่ยอมลูกจากที่ เมื่อขึ้นใจแล้วก็ หลับตาภาวนา "สัมมา อะระหัง" เรียบไปจนกระทั่งความปวดเมื่อยและอาการ กระสับกระส่ายเริ่มเกิดขึ้น จิตก็ชัดสายกระจกวายจนเกือบจะหมดความอดทน แต่ได้ตั้งสัจจะไว้แล้วจึงทนต่อไป เมื่อไม่สนใจความปวดเมื่อยของ สังขาร ในที่สุดใจก็คลาย ค่อย ๆ ลงลงที่ละน้อย แล้วรวมหยุดเป็นจุดเดียวกัน เห็นเป็นดวงใบสุทธิขนาดเท่าฟองไข่แดงของไก่ติดอยู่ที่ศูนย์กลางกาย ใจชุ่ชื่น เบิกบานอย่างบอกไม่ถูก