พระญาณและการรู้แจ้งในพระธรรมกาย : หน้า 184/278

ตัวอย่างทั้ง 4 ญาณข้างต้นเป็นพระญาณที่รีแจ้งในความเป็นไปของธรรมต่างๆในสัตว์โลกทั้งปวง กล่าวได้ว่าพระธรรมกายในคัมภีร์พระธรรมกายที่ไม่ได้รงรู้แจ้งเฉพาะญาณของพระเนตรเท่านั้น แต่ทรงมีพระญาณอื่นๆที่ประกอบเป็นส่วนต่างๆของพระองค์และทรงรู้แจ้งในสรรพสิ่งหรือทรงมี สัพพญาณญาณ ในวิชชาธรรมกายารรู้แจ้งของพระธรรมกายได้แสดงไว้ในบทเทคนิคของพระมหากลตเทพมุนี(ลด จนทสโร)ในรายละเอียดของการรู้แจ้งอินทรีย์นั้น พระมหากลเทพมุนีฯกล่าวถึงอินทรีย์ 22 โดยอธิบายวาอินทรีย์เหล่านี้เป็นวิปสนาญาและธรรมกายมองเห็นอินทรีย์เหล่านี้ “เมื่อว่าอินทรีย์ 22 เป็นภุมงวดิปสนาแท้ๆ ถ้าไม่มีธรรมกายมองไม่เห็น มีธรรมกายมองเห็น”87 และ “ดันนั้นแหละเป็นตัววิโรธ ที่เข้าถึงซึ่งความดับนั่นเป็นมรรคน จังธรรมทั้ง 4 นี้ต้องมีธรรมกายจึงจะมองเห็น ไม่มีธรรมกายมองไม่เห็น”88 ซึ่งการรู้แจ้งใน ทุกษ์ อนิจจัง อนุตตา นี้เทียบได้กับไตรลักษณ์ในคัมภีร์พระธรรมกายอย่างตรงไปตรงมา 2.2 กายแห่งธรรม ผลและวิฤติ คัมภีร์พระธรรมกายทิบอกถึงโคตรภูญาณ89 มรรญาณ90 มรรครผลญาณ91 ว่าเป็นส่วนของพระภายของพระธรรมกาย ย่อมแสดงถึงความเป็น