หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์สุทฺโทธิโราณ 1 ฉบับประชาชน
ย่อมปราศจากการไป และการมา”18 ส่วนอุษาสหสิรฺกา (Aṣṭāśasrikā Prajñāpāramitā 18000 lines: 2nd phase) ก็มีกล่าวถึงมหาปูรษัษฏักษณะแห่งพระพุทธองค์
3. สัณฑสรรบุคธฤกิ วัชรฉฺกา
คัมภีร์วัชรฉฺกาว่า ณ่งซึ่งดีอันราว คัมภีร์ว่าใช้งานประพันธ์ปรัชญาปารมิเตเป็นคัมภีร์ที่โดดเด่น และมีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อคัญรย์มหายานทั้งหมด ปรากฏหลักฐานคํ่าว่า สรรบุคธฺกายังนี้ “ผู้ใดก็ดีมองอยู่ชู้รูปภายในของเรา ติดตามฟังถ้อยสำเนียงแห่งเรา ประกอบตนทั่วพื้นในความเพียรอันผิด ชนเหล่านั้นไม่ได้ชื่อว่าเห็นเราเลย พุทธะนั้นจะเห็นได้ในฐานของธรรมะ ตกคาตรีธรรมเป็นภา”19
และยังปรากฏข้อความยืนยันในสรรรรถนะประภาสสูตรอันชำระ และตีพิมพ์โดย คีฺ 21 เทียบเคียงกับต้นฉบับอักษรโบราณนา 22 ที่ค้นพบทางฝั่งตะวันออกของเทครีสถานว่า “พระสูตรนี้เราได้ยินมาและเห็นขอคุณด้วย และ
18 Conze. 1973: 291 “For a Tathagata cannot be seen from his form-body. The Dharma-bodies are the Tathagatas and the real nature of dharmas does not come or go.”
19 ดู Gömez and Silk 1989: 105
20 อาจแปลว่า ตถคุตฺคคือธรรมภายใน กรณีแปลโดย karmadhāraya ซึ่งจะแปลกับที่ Gömez and Silk แปลคือคำว่า ตถาคตคือกายแห่งธรรม (The Tathāgata is the body of Doctrine)
21 Bagchi 1967: 82
22 Hoernle, Pargiter, and Konow 1916: 113