ข้อความต้นฉบับในหน้า
เวลานั่งภาวนาในชั้นสูงะ 10 และเห็นพระอธิษสงส์ประทับนั่ง ณ ประตู พระนิพพานจากภาคปฏิบัติในชั้นพระอธิษสงส์ 8 พระองค์ จากการตีความในเชิงสัญลักษณ์และสภาพธรรมเทียบกับวิชชาธรรมภายในพบว่า การเห็น พระอธิษสงส์ที่ทางคัมภีร์กล่าวถึงนั้น หมายถึงการเห็นธรรมอยู่ในระดับกายธรรมโคตรธร ส่วนคำว่า ประทับนั่ง ณ ประตูพระนิพพานนั้นหมายถึงสภาวธรรมที่อยู่ในชั้นโคตรภูบุคคล
ในการศึกษาหลักฐานธรรมภายในคัมภีร์ใบลานเขมรโดยเฉพาะในคัมภีร์มุขพระภูมิฏฐภูมิ คัมภีร์วารพระภูมฺมาน และคัมภีร์เปรียญพระวิเศฌนสูตร หรือผะโลวพระธรรมลังการ รวมทั้งคัมภีร์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง ได้แสดงให้เห็นถึงหลักฐานอย่างชัดเจนของการเคยมีกระทั่งแต่สมบูรณ์ ทั้งวิธีการวางใจเข้าไปภายใน การเห็นดงแก้ว ดงจิต ดวงพระธรรมเจ้า ดวงสี และการเห็นพระพุทธเจ้าและพระอธิษสงส์ต่าง ๆ เป็นต้นจากภาคแห่ง การปฏิบัติ ที่คล้ายกับวิชาชาญธรรมภายในพระมงคลเทพมุนี (สด จนทสโร) ท่านได้ค้นพบ แต่มีสิ่งที่แตกต่างกันก็คือ เนื้อหาที่ปรากฏในคัมภีร์เหล่านี้ไม่มีรายละเอียดเพียงพอ กล่าวคือผู้ปฏิบัติหรือผู้จากไม่อาจรายงานเป็นขั้นเป็นตอนของการเข้าสถธรรมไปตามลำดับขั้นภายในกาย ตามแบบกลางของกลาง กลางเข้ากลางไปเรื่อยๆ ดังเช่นในวิชาชาญธรรมภายใน จึงทำให้เนื้อหาในแต่ละคัมภีร์นั้นดูเหมือนยังไม่ครบสมบูรณ์ คงมีเพียงแค่ร่องรอยเท่านั้นที่ยังเหลือให้เห็น