หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์ทธิวโพธิ์ราม : หน้า 37/278

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์ทธิวโพธิ์ราม 1 ฉบับประชาชน นิยาย กล่าวถึง สำนักพุทธศาสนาที่แยกออกไปหลังการสังทานา ครั้งที่ 1-2 ในเบื้องต้นแตกเป็น 2 ฝ่าย คือ ฝ่ายนัน่ถือมติของพระเกร ครั้งปฐมสังทานาเรียก สติรวาด ฝ่ายที่ถือตามมติของอาจารย์ของตน เรียก อาจริยาวาท และเนื่องจากมีสาวกมากจึงเรียกว่า มหาสังขะ ซึ่งทั้ง เราว่าและมหาสังขะต่างก็แยกสายของตนไปอีก ในเบื้องต้นมีอยู่ 18-20 นิยายเด่นๆ ที่มีอยู่ในงานวิจัยนี้ ได้แก้ สติรวาด ซึ่งแตกออกไปที่จะ ไดกล่าวถึงคือ สรรวาสติวาด ธรรมคุปต์ ส่วน มหาสังขะ แตกออกไปมี โลโกตรวาดเป็นอาณ ในยุคแรกทั้งหมดนี้ก็องค์การส่วนใหญยังไม่รู้ว่า เป็นมหายาน ใบวิชาการสายพุทธศาสตร์( Buddhist Studies) จะเรียก 18 นิกายดังเดิม (traditional schools) นั้นว่า “หินยาน” บ้าง หรือไม่ก็ เลี่ยงไปใช้คำอื่นๆ ดังนี้ “ศราวายาน” ในความหมายว่า ไม่ใช่มหายานที่ส่งเสริม ชักจูง การ เป็นพระพุทธเจ้า “นิยายกระแสหลัก” (mainstream schools) ในความหมายว่า เป็น นิยายที่เป็นหลัก ก่อนที่จะเเตกสายออกไปเป็นมหายาน “พระพุทธศาสนาเดิมมหายาน” (pre-mahayana Buddhism) หรือ “พระพุทธศาสนาไม่ใช่มหายาน” (non-mahayana Buddhism) เรียกวา หมายถึง นิยายหนึ่งที่เป็นฝ่ายตรงข้ามกับมหาสังขะ แต่ ทั้งสองนิยายในพุทธศาสนายุคแรกดิฉันถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของ “นิยาย กระแสหลัก” ก่อนที่จะมีการแตกเป็นมหายาน