การปฏิบัติเพื่อการหลุดพ้นในศาสนาพุทธ : หน้า 154/278

ให้ผู้อื่นกระทำแทนไม่ได้ เปรียบเหมือนคนใช้ผู้อื่นรับยาแทนตนไม่อาจหายจากความป่วยไข้ได้เลย พระมงคลเทพมุนี (สด จนทสิโร) ก็กล่าวว่าการปฏิบัติให้เข้าถึงได้นั้นจึงจะให้ผลในทางปฏิบัติ และการปฏิบัติแท้จริงแล้วเป็นหลักของศาสนาพุทธ จะนับถือศาสนาไปนานเท่าไรก็ไม่ได้ประโยชน์หากไม่ได้ปฏิบัติ สรุปได้ว่าทั้งวิชชาธรรมกายและโยคาวาจามีหลักการสำคัญคือการสำเร็จเป็นวิธีปฏิบัติสู่การหลุดพ้นจากการเวียนว่ายในวัฏฏะ กล่าวคือการปฏิบัติสามารถนาเท่านั้นนอกจากนี้ไม่มี การสมาธิกวานเป็นกระบวนการที่มีขั้นตอนของการส่งบึ่งหรือการทำใจหยุดนิ่งที่จิตส่งบรรสงคือความดีริตตรก็หยุดและจิตส่งบรรสคือใจหยุดอยู่ที่ศูนย์กลางจงธรรมที่ทำให้เป็นภายมนุษย์ และกล่าวอีกว่าการเข้า ถึงพระรัตนตรัยจำเป็นจะต้องจดใจลงที่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ให้เป็นมนุษย์64การจดใจดังกล่าวบุคคลได้เคยปฏิบัติมาแล้วเมื่ออยู่ในครรภ์มารดา 64 รวมพระธรรมเทคณา: 69 บทที่ 3 เอกียอนเนย์ | 153