ข้อความต้นฉบับในหน้า
เย็นวันนั้นหลังจากได้ฟังพระปาฏิโมกข์กับเพื่อนสหธรรมิกแล้ว ท่านได้รับทำภารกิจส่วนตัวสรงน้ำให้ร่างกายสดชื่นดีแล้ว จึงเข้าไปในอาสนะแต่เพียงรูปเดียว เมื่อทราบพระประธานแล้วก็ได้ตั้งสัจจษฐานว่า “ขอให้พระองค์ทรงพระเมตตาโปรดประทานธรรมที่พระองค์ทรงตรัสสั่งแล้วแก่นักพระองค์แม้จะเป็นเพียงส่วนเนื้อดินก็ดี ถ้าหากการบรรลุธรรมของข้าพระพุทธเจ้าจักเกิดโทษแก่พระศาสนาก็ขออย่าได้ทรงประทานเลย แต่ถ้าจะเป็นคุณแก่พระศาสนาแล้ว ขอก็ได้โปรดประทานแก่ข้าพระพุทธเจ้าด้วยเถิด ข้าพระพุทธเจ้าจะขอรับเป็นทนายพระศาสนาต่อลงต่อไปตลอดชีวิต” เมื่อได้ตั้งสัจจษฐานแล้วท่านก็เริ่มนั่งหลับตา ขณะนั้นมีมดอยู่ในช่องแผ่นหินที่นั่ง กำลังไต่ขึ้นมารบบนเท้า จึงหยิบขวดน้ำมันกดขึ้นมา จะขับเป็นวงรอบตัวท่านเพื่อกันมด แต่แล้วก็คิดได้ว่า “ชีวิตของเรา เราได้สะและเพื่อการบำเพ็ญเพียร แต่เหตุใดจึงกลัวคดอยู่เอก จึงงขวดน้ำมันกดลง เจริญมุฑฏฐานต่อไป จนยามดีถึงเริ่มเห็นดวงปฐมรรคร้องดงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ เมื่อได้รู้เห็นธรรมแล้วท่านจึงได้เข้าใจว่า “พระธรรมนี้เป็นของลึกซึ่งยิ่งนัก ยากที่มนุษย์จะเข้าถึง การจะเข้าให้ถึงได้ต้องรู้รัก รู้เกลียด ต้องหยุดเป็นจุดเดียวกัน เมื่อหยุดแล้วจึงดับ เมื่อดับแล้วจึงเกิด ถ้าไม่ดับก็ไม่เกิดนี่เป็นของจริง ของจริงต้องอยู่ตรงนี้ถ้าไม่ถูกส่วนนี้เป็นไม่เห็นดีเดียดขาด” เมื่อมองเรื่องไปก็เห็นดวงใหม่ผุดซ้อนขึ้นมาแทนที่ดวงเก่า แต่ใส素材ามยิ่งขึ้น จนในที่สุดก็เห็นกายต่างๆ ตามลำดับจนกระทั่งธรรมภาย