ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโธภาร 1 ฉบับประชาชน
เล่มเล็กๆ ที่เรียบเรียงโดยพระโพธาจารย์แห่งนิยาสรรวาสติวา แปลโดยพระภิกษุ อันชื่อกวา ก่อนพุทธศักราช 743 เป็นหนึ่งในคัมภีร์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของ งานแปลพระอนิซื่อกวา แบ่งการฝึกสติด้วยลมหายใจเป็น 6 ขั้นตอนคือ
1. นับลม "counting" [the breath]
2. ตามลม "pursuing" [the breath]
3. ลมหายใจ "concentration" or "stillness" (sthapana)
4. สังเกตดูช้าๆ เฉยๆ "observation" (upalaksana)
5. จิตตกศูนย์ "the turning away" (vivarta)
6. จิตบริสุทธิ์ "purification" (parisuddhi)
เนื้อหาส่วนสำคัญในคัมภีร์โบราณนี้อธิบายว่านะโมสติไว้กลางกาย คือ "บุคคลผู้สามารถรักษาสติไว้กลางกาย เรียกว่าสติที่อยู่กับกายานุปัสสนา ซึ่งหมายถึงสติที่อยู่ตรงกลางกาย"
และข้อความที่สำคัญในคัมภีร์ชุดนี้คือ "ผู้สามารถรักษาไว้ที่ศูนย์กลางกายคือผู้สามารถพิจารณาใจภายในกาย (หมายความว่า) ได้จากอยู่ที่ศูนย์กลางกาย"30
4. คัมภีร์อินทรีย์จริงจัง พ.ศ. 771 รวบรวมและเรียบเรียงโดยอุบาสิกเฉินอุ้ย (Chen Hui) พระภิกษุเก่งเชิงอุ้ย (Kang Senghui) กล่าวถึง เทคนิคการทำสมาธิแบบอานาปานสติว่า ผู้ปฏิบัติเมื่อหายใจเข้าออกต้องวางไว้