หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโ่าง : หน้า 55/278

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโ่างในฉบับที่ 1 ฉบับประชาชน เป็นคาถาสรรเสริญคุณพระสงฆ์พุทธเจ้า เชื่อกันว่าประพันธ์ขึ้นก่อนคิริสตัตตรรษ 11 และเป็นที่รู้จักดีในหมู่ชาวพุทธในอินเดีย ทั้งหินยานและมหายาน ตัวคัมภีร์ ค้นพบโดย เซอร์ อaul เอรล สแตน (Sir Aurel Stein) ที่ โคห์ร (Khora) บันทึกเป็นภาษาสัญลักษณ์ ด้วยอักษรครูปะตะต่ย (Slanting Gupta Script) ซึ่งบ่งชี้ตัวคัมภีร์ที่ค้นพบนี้ น่าจะแค่ลอกในลักษณะ ราวคริสต์ศตวรรษที่ 4-5 มีข้อความเกี่ยวกับธรรมภายในคาถาที่ 11-12 เนื้อหาที่เกี่ยวข้องอยู่ที่ข้อความว่า “พระดำรัสว่า ‘ธรรมภายและรูปกายของเรา (คำรอย) ก็เพื่อประโยชน์ของผู้อื่นนั่นเอง’ พระองค์ทรงแสดงพระนิพพานแก่าชาวโลกผู้เชื่อชา (เชื่ออย่าง)” หลักการที่ว่า พระพุทธองค์ประกอบด้วยพระรูปปายและพระธรรมภายในนั้น ตรงกันกับหลักการของวิชชาธรรมกาย และตรงกันกับคัมภีร์ของเครว่าวและนิภายโบราณอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน 6. จตุคาถา สโตตร ภาษาสันสกฤต พ.ศ. 780-980 พบ 2 แห่งในเอเชียกลาง เป็นมหายาน เป็นคาถาสรรเสริญคุณพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่นเดียวกันกับ ศตปจิต สโตตร และเชื่อว่าแต่งโดยผู้ประพันธ์ท่านเดียวกัน ตัวคัมภีร์ค้นพบโดย เซอร์ อaul เอรล สแตน (Sir Aurel Stein) ที่ โคห์ร (Khora) บันทึกเป็นภาษ ACKNOWLEDGE