หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พระสูตร 1 มัชฌิมาประชาชน : หน้า 71/278

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พระสูตร 1 มัชฌิมาประชาชน ด้วยรัฐมีแห่ง (ดวงตะวัน) คือการมีพระพุทธเจ้าอยู่ในใจนั่น ย่อมยังผลให้ความต่อเนื่องของสมาธิอันเปรียบประดุจดวงไฟนั้นถึงความเจริญงาม กุศลมูลพันปวงย่อมเจริญงามเพื่อการตรัสรู้ธรรม อฤทสมัลทั้งปวงย่อมถึงความขาดสุข พินาศสิ้นไปไม่มีส่วนเหลือ และไม่มีบากอีกต่อไป เขาย่อมนิยมทรัพย์แก่ร่างดีในภูมิแห่งบารมีทั้งปวง เป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์ผู้ก้าวลำบ่อนไม่อธิษฐานให้แก่ร่อน เปรียบเสมือนมหาวิมานแห่งดวงอาทิตย์ที่อยู่สูงขึ้นในายนาเช่แห่งชมพูทวีป ย่อมขจัดเสียซึ่งความมืดมนอนธกาลทั้งปวง เป็นที่รัก เคารพ นับถือ ของเหล่าในทุกวรรณะ รวมไปถึงสรรพสัตว์ทั้งหลาย คัมภีร์ ศึกษามบูจจะ เรียกพระโพธิสัตว์ในระยะที่ 2 นี้ ว่า โพธิราชา ปรติปน นักดำเนินไปในวิถีปฏิบัติแห่งพระโพธิสัตว์ ระยะที่สาม เป็นเวลา 3 สัปดาห์ กุลบุตรหรือลูกรักผู้มีจิตดวงแรกเกิด ขึ้น น้อมจิตไปเพื่อการตรัสรู้สัมมะโพธิญาณอันสูงสุด ดำรงอยู่ในเสนาะนะ (ข้อความในตัวคัมภีร์ขาดหายไปเพียงเท่านี้) พระโพธิสัตว์ในระยะที่สามนี้ เรียกว่า อนุตปุติก-ธรรม-กษัตติ-ประดิ ลพรุ หรือผู้เข้าถึงความมั่นคงในธรรมอันไม่มีการเกิด (นิพพาน) ซึ่งการปฏิบัติธรรมและหลักธรรมในพระสูตรนี้ โดยภาพรวมแล้ว สอดคล้องกับวิชชาธรรมกาย 15. สวรรปุปฺโสตตมสูตร ภาษาสันสกฤต พ.ศ. 1080-1280 พบในเอเชียกลาง เป็นมหายาน ข้อความตอนท้ายของที่ 15 เป็นข้อความเกี่ยวกับการตรัสรู้พระโพธิญาณ และเข้าถึงพระธรรมกายด้วยการฟังพระสูตรนี้