ข้อความต้นฉบับในหน้า
บาลีและเอกสารใบลาน รวมทั้งลักษณะของการใช้คำและสำนวนบาลีในคัมภีร์จุตตรารักษาที่ตรงกับพระพุทธโฆษาจารย์ ทำให้อาจสันนิษฐานได้ว่า คัมภีร์จุตตรารักษาน่าจะถูกแต่งขึ้นในระหว่างศตวรรษที่ 5-10
2. สถานที่แต่งและแพร่หลาย
หลักฐานคัมภีร์จุตตรารักษาจากใบลานที่ถูกจารด้วยอักษรล้านนาและอักษรของที่ถูกเก็บรักษาไว้ ณ หอสมุดแห่งชาติ ประเทศไทย หนังสือสวนมนต์พระปริวรรบับของประเทศศรีลังกา (Devundara 1983) หนังสือสวนมนตรีบนเหนือ (ทวี เขื่อนแก้ว 2524) และข้อมูลที่ถูกบันทึกไว้ในหนังสือรวบรวมผลงานวรรณคดีต่างๆ (Saddhâtissa 1990; Malalasekera 1994; Norman 1983; Adikaram 1946; Hinüber 1996) ทำให้ทราบว่า คัมภีร์นี้ได้สืบทอดและแพร่หลายกันมากมายในเอเชียใต้และเอเชียอาคเนย์ คือประเทศศรีลังกา พม่า ลาว และกัมพูชา เป็นต้น
มีบันทึกไว้ว่าพระภิษุในประเทศศรีลังกาสวดบทตร Verrครขมทุกวัน พระภิษุชาวศรีลังกาซึ่งเป็นนักวิชาการทางพระพุทธศาสนาที่มาปฏิบัติศาสนิกอยู่ในประเทศไทย ได้ให้ข้อมูลว่า พระปริตรเป็นบทสวดมนต์ประจำชาวพุทธทุกบ้าน เพื่อปัดเป่าสิ่งเลวร้ายออกไปจากชีวิต ทำให้ชีวิตมีความเจริญรุ่งเรือง ส่วนคัมภีร์จุตตรารักษาจะมีวัตถุประสงค์และวิธีการสวดที่แตกต่างจากการสวดมนต์ทั่วๆ ไป คือ จะสวดเพื่อวัตถุประสงค์ในการพัฒนาใจ หรือการเจริญภาวนา พระภิษุชาวศรีลังกาจะสวดบทนี้กันทุกวัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระเณรผู้มีประสบการณ์การปฏิบัติธรรมจะนำใน การสวด หลังจากนั้นพระนวะ หรือสามเณร ก็จะสวดโดยการออกเสียงตามแบบคำต่อคำ เหมือน