ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมะ หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับประชาชน หน้า 148
หน้าที่ 148 / 278

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึงกระบวนการเกิดมนุษย์ในครรภ์ของมารดา และความเกี่ยวข้องของมนุษย์กับธรรมะ โดยอธิบายลักษณะของดวงธรรมที่เป็นตัวกำหนดความเป็นมนุษย์ นอกจากนี้ ยังมีการพูดถึงบุญและบาปที่มีผลต่อจิตใจของมนุษย์ว่ามีที่มาอย่างไร และส่งผลต่อการดำรงชีวิตอย่างไร โดยระบุว่าเมื่อจิตมีความบริสุทธิ์ บุญและบาปที่เกิดขึ้นจะมีลักษณะแตกต่างกันคือสีสันที่ปรากฏในจิต ทำให้มีความแตกต่างในทิศทางของความรู้สึกและการตอบสนองต่อโลกด้านนอก

หัวข้อประเด็น

-กำเนิดมนุษย์
-ธรรมะในชีวิต
-บุญและบาป
-จิตใจและวิชชา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เกิดข้อความในภาพนี้เป็นภาษาไทย และนี่คือข้อความที่ปรากฏในภาพ: "อยู่ในครรภ์เบ่งขวาของมารดา การกำหนดช่องทางเข้าสู่กำเนิดในมารดามีลักษณะเหมือนกันทั้งทางวิชชาชรรามายและโยคาวจร 2.1.1.4 มนุษย์และธรรมะ วิชชาธรรมภาย: กล่าวถึงดวงธรรมที่ทำให้เกิดเป็นมนุษย์อยู่เสมอ ดวงธรรมนี้คือสึกธรรมที่มีสัญฐานทรงกลมดังกล่าวไว้แล้วข้างต้น กายมนุษย์ละเอียดย่อเข้าไปในดวงธรรมที่ให้เป็นกายมนุษย์ เอาใจหยุดนิ่งที่ดวงธรรมนัน และอากูลรูปลักษณ์ตามร่างหล่อเลี้ยงเป็นกายภายนอกซึ่งเป็นกายมนุษย์ แต่ธรรมธรรมนี้อยู่ยงใน กลกล่าวว่าความพ่องกันในเรื่องความเป็นมนุษย์ว่าเป็นธรรมหรือมีธรรมเป็นปรกติ หลักการนี้ถูกนำไปใช้เป็นเหตุอ้างในกรณีพระธรรมอยู่ภายในกายมนุษย์ดังแต่อต่อกำนิด 2.1.1.5 บุญ-บาป เมื่อจิตเป็นสิ่งบริสุทธิ์มาแต่เดิม สิ่งที่จรเข้าสู่จิตมีสองฝ่ายคือฝ่ายสุขิอันเกิดจากวิชชาและอนาสะ ปรากฏเป็นสีว่าส่วงในจิต ทางฝ่ายทุกข์เกิดจากวิชชาและอนาสะ ปรากฏเป็นสีดำขุ่นมัวหรือมี" หมายเหตุ: การแปลอาจจะไม่สมบูรณ์แบบนะครับเนื่องจากเป็นการแปลจาก OCR.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More