หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์ทุติยภาณ 1 ฉบับประชาชน หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับประชาชน หน้า 131
หน้าที่ 131 / 278

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการปฏิบัติสมาธิภาวนาในขั้นโลกุตรธรรมที่ยุ่งเกี่ยวกับการเข้าสู่พระธัมมสามไตร สอนการปฏิบัติสามประเภทของภาวะมหายใจ ได้แก่ อัสสาวะ ปัสสาวะตา และนิสสสาวะ โดยเน้นการเป็นแกนดินเรืองในการค้นคว้าหมายถึงการเข้าถึงอธิธรรม และผลสำเร็จที่เกิดขึ้นตามแต่ละขั้นตอนของการปฏิบัติซึ่งนำไปสู่ออรหตผลในที่สุด สรุปถึงวิธีการส่งเสริมความเข้าใจในธรรมผ่านการปฏิบัติเพื่อเข้าถึงนิพพานอย่างแท้จริง.

หัวข้อประเด็น

- หลักธรรมในคัมภีร์ทุติยภาณ
- การปฏิบัติสมาธิภาวนา
- โลกุตรธรรม
- อธิธรรม
- หมายความของอัสสาวะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์ทุติยภาณ 1 ฉบับประชาชน ผู้ปฏิบัติไปสู่นิพพาน สำหรับอัฐิธิคมรรจะกล่าวรวมไว้นโพิธีปิยธรรม ซึ่งถือว่าเป็นธรรมที่เกิดถูกแกล้อริยมรรคมีโจ้ริยมรรค 1.2.2 การปฏิบัติสมาธิภาวนาขั้นโลกุตรธรรม การปฏิบัติสมาธิภาวนาที่กล่าวถึงในคัมภีร์พุทธชน คัมภีร์พระ ญาณกถสิน และคัมภีร์บรรพชนะ ส่วนใหญ่และส่วนสำคัญเป็นการปฏิบัติในขั้น โลกุตรธรรม กล่าวคือเป็นการเริ่มบรรยายจากการเข้าสู่โบกวาม ได้พระปฐพีทั้งสามพร้อมกับผ้าไตรสามผืนและภาวะมหายใจสามประเภท คือ อัสสาวะ ปัสสาวะตาและนิสสสาวะ เป็นแกนดินเรืองในการสอนการปฏิบัติสมาธิภาวนาอันเป็นเนื้อหาสำคัญของคัมภีร์ต่างๆ ที่ค้นคว้าอยู่ โดยให้ชื่อแกนเดินเรื่องนี้ว่า “พระธัมมสามไตร”35 ลมณีสสาวะ เป็นลมแห่งอธิธรรม แสดงนัยของโลคุตรธรรม มีภาวะนิ่งเหมือนพับผ้าสังฆาฏิในขณะท่มอัสสาวะตาและลมปัสสาวะต เป็นลมของสุตตนธรรมและวินิจฉธรรมตามลำดับซึ่งมีม่อยของธรรมชาติ ผู้ที่ถือ นิสสาวตะปิดการรับรู้จากภายนอก และเข้าสู่ “อธิธรรมสุขณฑิผลจากการปฏิบัติหากผู้ปฏิบัติตามบันดาลใจไหนจะได้โลคุตรธรรม เมื่อเคลื่อน ไปที่หัวใจจะได้สภาทามผล หากเคลื่อนไปที่อาคามิมผล และสุดท้าย หากไปอยู่ที่กระแหมบก็จะได้อรหตผล ทางโยคาวุธนับการปฏิบัติเช่นนี้เข้าในอาณาเปลตโดยรวมแล้วการปฏิบัติฐานที่ตั้งของจิตหลายแห่งคือ สะดือหัวใจ อก คอบริเวณโคนลิ้น ปลายจมูก และกระหม่อม โดยที่สะดุ้งกระบู
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More