ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์ทุติยภาณ 1 ฉบับประชาชน
ผู้ปฏิบัติไปสู่นิพพาน สำหรับอัฐิธิคมรรจะกล่าวรวมไว้นโพิธีปิยธรรม ซึ่งถือว่าเป็นธรรมที่เกิดถูกแกล้อริยมรรคมีโจ้ริยมรรค
1.2.2 การปฏิบัติสมาธิภาวนาขั้นโลกุตรธรรม
การปฏิบัติสมาธิภาวนาที่กล่าวถึงในคัมภีร์พุทธชน คัมภีร์พระ ญาณกถสิน และคัมภีร์บรรพชนะ ส่วนใหญ่และส่วนสำคัญเป็นการปฏิบัติในขั้น โลกุตรธรรม กล่าวคือเป็นการเริ่มบรรยายจากการเข้าสู่โบกวาม ได้พระปฐพีทั้งสามพร้อมกับผ้าไตรสามผืนและภาวะมหายใจสามประเภท คือ อัสสาวะ ปัสสาวะตาและนิสสสาวะ เป็นแกนดินเรืองในการสอนการปฏิบัติสมาธิภาวนาอันเป็นเนื้อหาสำคัญของคัมภีร์ต่างๆ ที่ค้นคว้าอยู่ โดยให้ชื่อแกนเดินเรื่องนี้ว่า “พระธัมมสามไตร”35
ลมณีสสาวะ เป็นลมแห่งอธิธรรม แสดงนัยของโลคุตรธรรม มีภาวะนิ่งเหมือนพับผ้าสังฆาฏิในขณะท่มอัสสาวะตาและลมปัสสาวะต เป็นลมของสุตตนธรรมและวินิจฉธรรมตามลำดับซึ่งมีม่อยของธรรมชาติ ผู้ที่ถือ นิสสาวตะปิดการรับรู้จากภายนอก และเข้าสู่ “อธิธรรมสุขณฑิผลจากการปฏิบัติหากผู้ปฏิบัติตามบันดาลใจไหนจะได้โลคุตรธรรม เมื่อเคลื่อน ไปที่หัวใจจะได้สภาทามผล หากเคลื่อนไปที่อาคามิมผล และสุดท้าย หากไปอยู่ที่กระแหมบก็จะได้อรหตผล ทางโยคาวุธนับการปฏิบัติเช่นนี้เข้าในอาณาเปลตโดยรวมแล้วการปฏิบัติฐานที่ตั้งของจิตหลายแห่งคือ สะดือหัวใจ อก คอบริเวณโคนลิ้น ปลายจมูก และกระหม่อม โดยที่สะดุ้งกระบู