หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ : หน้า 27/278

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับประชาชน นอกจากนี้สงครามที่ทำให้พุทธศาสนาต้องกระจายกันไปแล้วกาลเวลาสองพันกว่าปีที่ยิ่งแผ่ผงสำราญบางสายตอนเหือดแห้ง ทำให้แม่น้ำต้องแยกสาย และบางสายก็เจือด้วยมลภาวะและตะกอนจนจุ่นขึ้น การแตกสายทำให้หลายสำนักต้องสร้างจุดเด่นในคำสอนของตนเองขึ้นมา ความห่างไกลของภูมิประเทศและความยากลำบากในการเดินทางเชื่อมต่อถึงกันทำให้คำสอนเหล่านั้นปลดแยกแตกต่างกันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และอัตลักษณ์ของเจ้าสำนักก็สูงเด่นขึ้นเรื่อยๆ นี่คือเหตุการณ์ที่ดำเนินสืบต่อมาอย่างยาวนาน การค้นหาความหมายของ “ธรรมภายใน” คือการค้นหาเมื่อย้อนเวลากลับไปยังต้นสายว้ำ คำว่าสรีรที่นำมาจะ “บริสุทธิ์” อยู่แต่แรกเดิมนั้น กล่าวถึง “ธรรมภายใน” ไว้ว่าอะไร ทำไมจึงต้องศึกษาในที่ “ธรรมภายใน” เป็นที่ทราบดีอยู่แล้วว่า ประเด็นนี้เป็นที่ก็เกี่ยงกันอยู่โดยทั่วไปในและต่างประเทศ และยังมีนิวัยรองรับน้อยมาก โดยส่วนใหญ่จะรับเชื่อกันในทัศนะกระแสหลักของนักวิชาการยุคก่อน ซึ่งบางก็เชื่อว่า “ธรรมภายใน” มีความหมายเพียง “หมวดหมู่แห่งธรรม” และบางก็เชื่อว่า “ธรรมภายใน” เป็นทัศนะฝ่ายมหายานซึ่งเราว่าไม่ควรเอาใจใส่ ส่วนฝ่ายมหายานก็คิดไปอีกทางหนึ่ง อย่างไรก็ดีในช่วงคริสปีที่ผ่านมา หลังจากการค้นพบคัมภีร์โบราณที่มีอายุกล้เคียงพุทธกาลมากทำให้วิชาการตะวันตกต้องหันมาศึกษาเรื่องนี้กันใหม่ ดั่งนั้นงานวิจัยโครงการ “คำสอนธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ” จึงเกิดขึ้น เพื่อหาหลักฐานมาเข้าใจคำสอนแห่งอดีตกาลให้ดีขึ้น ความเข้าใจของชาวไทยพุทธโดยทั่วไปไม่น่าเชื่อกันว่า ทันทีที่พุทธสงครามบรรลichts พุทธศาสนาก็แตกออกไปเป็นหนายานและมหายาน เนื่องจาก