การค้นพบและการศึกษาคัมภีร์พระพุทธศาสนา หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับประชาชน หน้า 104
หน้าที่ 104 / 278

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้สำรวจความใกล้เคียงระหว่างคัมภีร์โบราณและงานวิจัยของ Dr. ชัยสิทธิ์ ที่ยืนยันถึงความสำคัญของธรรมกาย โดยเฉพาะการศึกษาคัมภีร์อัฏฐสุษาภิษฐาน ซึ่งเป็นหลักฐานสำคัญในการทำความเข้าใจพระพุทธศาสนา และพัฒนาการของสมาธิในจีนในยุคราชวงศ์ตะวันออกและชินราชวงศ์หลัง โดยเน้นความสำคัญของข้อมูลที่เป็นทรัพย์สมบัติทางศาสนาในดินแดนต่างๆ เช่น ดินแดนค้นราษระและเอเชียกลาง ที่ได้เก็บรักษาและขยายเผยแพร่พระพุทธพจน์ไปยังมุมต่างๆ ของโลก.

หัวข้อประเด็น

-การค้นพบของ Dr. ชัยสิทธิ์
-คัมภีร์อัฏฐสุษาภิษฐาน
-ความสำคัญของธรรมกาย
-สมาธิในพระพุทธศาสนาจีน
-ดินแดนค้นราษระและเอเชียกลาง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จะเห็นได้ว่าคัมภีร์ทั้งหมดที่ได้กล่าวมานี้เนื้อหาที่ใกล้เคียงกับงานที่ Dr. ชัยสิทธิ์ได้ค้นพบ ซึ่งส่วนยืนยันเรื่องราวของพระพุทธเจ้าภายในคือธรรมกายทั้งสิ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งคัมภีร์อัฏฐสุษาภิษฐาน which เก่าแก่มากเข้า มาช่วยยืนยันข้อมูลของงมหาปริญญาสูตร ส่วนคัมภีร์อื่นๆ นั้นแม้บางชิ้นจะศึกษาข้ากัน แต่ก็ช่วยยืนยันความเที่ยงตรงของข้อมูลในระดับหนึ่ง ทั้งหมดนี้อาจกล่าวได้ว่า ดินแดนค้นราษระและเอเชียกลางเป็นประหนึ่งขุมทรัพย์ที่เก็บรักษาพระพุทธพจน์อันมีค่าไว้ ซึ่งในเวลาต่อมาได้ขนขุมทรัพย์ดังกล่าวไปแปล และแพร่ขยายในดินแดนอื่น จีน พระเกียรติศักดิ์ กิตตฺตปฺญโญ : “สมาธิกับศูนย์กลางภายในพระพุทธศาสนาจีน ยุคราชวงศ์ตะวันออกและชินราชวงศ์หลัง” (Chinese Buddhist Meditation in Eastern Hanand Later Chin Period : The Centre of the Body)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More