หลักการเตรียมความพร้อมเพื่อไปสู่โลกหน้า GB 203 สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก หน้า 51
หน้าที่ 51 / 298

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการเตรียมความพร้อมไปสู่โลกหน้าในพระพุทธศาสนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนหลักการสำคัญที่ทำให้ชีวิตมีคุณค่าและเป็นหลักประกันความสุขในภพหน้า โดยนำเสนอเรื่อง สัมปรายิกัตถประโยชน์ ประกอบด้วยธรรม 4 ประการ ได้แก่ สัทธาสัมปทา, สีลสัมปทา, จากสัมปทา, และปัญญาสัมปทา โดยเฉพาะในสัทธาสัมปทา เรียกร้องให้มีศรัทธาในธรรมคำสอนและกฎแห่งกรรม ซึ่งประกอบด้วยความเชื่อมั่นว่า การกระทำของตนเองเป็นเหตุปัจจัยในการสร้างผลดีและชั่ว ทั้งนี้ยังชี้ให้เห็นว่าแต่ละคนมีกรรมเป็นของตัวเองที่ต้องรับผิดชอบ

หัวข้อประเด็น

-หลักการเตรียมความพร้อม
-พระพุทธศาสนา
-สัมปรายิกัตถประโยชน์
-สัทธาสัมปทา
-กฎแห่งกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลักการเตรียมความพร้อมอย่างถูกต้องเพื่อไปสู่โลกหน้า พระพุทธศาสนาสอนการเตรียมความพร้อมสำหรับไปสู่ปรโลกหรือไม่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงการเตรียมความพร้อมให้ถูกต้อง เพื่อการไปสู่ปรโลกไว้ หลายเรื่อง พระธรรมเทศนาที่ทรงมีจุดมุ่งหมายโดยเฉพาะเจาะจงสำหรับการทำให้ชีวิตนี้มีคุณค่าและเป็น หลักประกันความสุขของชีวิตในภพหน้าก็คือ “สัมปรายิกัตถประโยชน์” ซึ่งประกอบด้วยธรรม 4 ประการ 1) สัทธาสัมปทา 2) สีลสัมปทา 3) จากสัมปทา 4) ปัญญาสัมปทา 1) สัทธาสัมปทา แปลว่า ความถึงพร้อมด้วยศรัทธา หมายถึง มีความศรัทธา หรือเชื่อมั่นใน การตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นั่นคือ เชื่อมั่นในพระธรรมคำสั่งสอนทั้งปวงของพระสัมมาสัม พุทธเจ้า โดยศึกษาให้เข้าใจอย่างลึกซึ้ง แล้วยึดเป็นหลักปฏิบัติในการดำเนินชีวิตอย่างเคร่งครัด ไม่บกพร่อง พระธรรมคำสอนเรื่องใดที่จำเป็นต้องศึกษาให้เข้าใจอย่างลึกซึ้ง พระธรรมที่จะต้องศึกษาและทำความเข้าใจให้ลึกซึ้งก็คือเรื่องกฎแห่งกรรม สาระสำคัญของ กฎแห่งกรรมที่จะต้องเชื่อและจำให้ขึ้นใจ ก็คือ 1.1) เชื่อมั่นว่ากฎแห่งกรรมมีจริงเป็นจริง นั่นคือ เชื่อมั่นว่าการกระทำโดยเจตนาทุก อย่างไม่ว่าดีหรือชั่วจะเป็นเหตุปัจจัยให้เกิดผลแก่ตนสืบเนื่องต่อไป และเชื่อมั่นว่าผลที่เราต้องการจะสำเร็จได้ ด้วยการกระทำของเราเอง มิใช่ด้วยการรอคอยโชคชะตาฟ้าดินดลบันดาลให้ เป็นต้น 1.2) เชื่อมั่นในผลของกรรม นั่นคือ เชื่อมั่นว่าผลดี เกิดจากเหตุดี ผลชั่วเกิดจากเหตุชั่ว เช่นคนที่เมามายไร้สติก็เพราะดื่มสุรายาเมา เด็กที่เกิดมาในครอบครัวขัดสนจนยากก็เพราะในอดีตชาติ เคยเป็นคนตระหนี่ไม่ให้ทานแก่สมณพราหมณ์คนที่มีปัญญาทางธรรมก็เพราะชอบเข้าไปศึกษาธรรมกับสมณ พราหมณ์ เป็นต้น 1.3) เชื่อมั่นว่าแต่ละคนมีกรรมเป็นของตัว นั่นคือ เชื่อมั่นว่า ตนเป็นผู้สร้างเงื่อนไข ชีวิตของตนเอง ไม่มีเทพเจ้า ผีร้าย หรือสิ่งลึกลับใดๆ สามารถบงการให้เป็นไป เช่น คนที่เป็นโรคเรื้อรัง รักษาไม่หาย ก็เพราะในอดีตชาติ มีปกติเบียดเบียนชีวิตสัตว์อยู่เสมอ ดังนั้นแต่ละคนจะต้องรับผิดชอบ เสวยวิบากกรรมของตนเองอย่างแน่นอน ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้ * ม. มู. มก. 17/92/433 36 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาสังคมโลก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More