การสร้างบุญและพัฒนาสังคม : หน้า 123/298

เพื่อสร้างศาสนสถานต่างๆ เช่น เจดีย์ การแบ่งปันสิ่งของแก่บุคคลต่างๆ รวมทั้งการบริจาคเพื่อสังคม สงเคราะห์ การให้เงินอุปการะตลอดจนการเลี้ยงดูเอาใจใส่บุพการี และญาติพี่น้อง การใช้จ่ายทรัพย์ใน ลักษณะดังกล่าวย่อมก่อให้เกิดบุญทั้งสิ้น ซึ่งบุญนี้ไม่ว่าโจรหรือใครๆ ก็ไม่สามารถลักเอาไปได้ สัมมาทิฏฐิชน ที่มีสัมมาทิฏฐิตั้งมั่นอยู่ในใจ เมื่อมีความพร้อมในการบริจาคทานแล้ว ย่อมมี ความพร้อมในการรักษาศีล และการเจริญภาวนาอย่างไม่ต้องสงสัย ความประพฤติดีปฏิบัติชอบเหล่านี้ ล้วนก่อให้เกิดบุญเป็นเครื่องส่งเสริมให้การประกอบสัมมาอาชีพของเขาเจริญก้าวหน้าขึ้นได้อย่างรวดเร็ว ถ้าไม่มีกรรมเก่าในอดีตชาติมาเป็นอุปสรรค ถ้าเช่นนั้นก็จะทำให้เขามีโอกาสตั้งตัวได้เร็วขึ้น คือบรรลุเป้า หมายชีวิตระดับต้นได้เร็วขึ้นนั่นเอง นี่เป็นความเจริญโดยส่วนตัวบุคคล ถ้าสังคมใดเต็มไปด้วยผู้คนประเภทนี้ สังคมนั้นนอกจากจะเจริญก้าวหน้าอย่างรวดเร็วแล้ว ยังเป็นสังคมสันติสุขอีกด้วย ยิ่งกว่านั้นบุญที่บุคคลสะสมไว้นี้ ก็จะเป็นเครื่องส่งเสริม สนับสนุนบุคคลนั้นให้ได้ทิพยสมบัติ ในเทวโลก เมื่อละโลกนี้ไปแล้ว ครั้นเมื่อถึงคราวจุติจากเทวโลกมาบังเกิดในมนุษยโลกอีก ก็จะมีรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติอย่างพร้อมบริบูรณ์ คือเข้าลักษณะที่กล่าวกันว่ารูปก็หล่อ พ่อก็รวย แถมยัง ฉลาดปราดเปรื่องอย่างหาตัวจับยากอีก บุคคลประเภทนี้ ถ้ามีกัลยาณมิตรคอยชี้ทางให้ เขาก็จะประสบ ความเจริญรุ่งเรืองในหน้าที่การงานอย่างรวดเร็ว และมีฐานะมั่งคั่งร่ำรวยขึ้นเรื่อยๆ การบรรลุเป้าหมาย ชีวิตทั้ง 2 ระดับต้นของเขา จึงเป็นสิ่งที่แน่นอน ซึ่งจะเป็นแรงบันดาลใจให้เขาพากเพียรสั่งสมบุญบารมี ให้ยิ่งๆ ขึ้นไปอีก สัมมาทิฏฐิชนที่รู้ เข้าใจ และปฏิบัติให้ถูกต้องเหมาะสมตามหลักการฝังขุมทรัพย์ 2 วิธีนี้ ย่อม จะทำให้สัมมาทิฏฐิในใจของเขาพัฒนาแก่รอบยิ่งขึ้น ขณะเดียวกันก็สามารถเก็บรักษาทรัพย์สมบัติที่หามา ได้อย่างปลอดภัย และก่อให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองอย่างแท้จริง อย่างนี้จึงจะเรียกว่า “เก็บเป็น จากความรู้เรื่องการฝังขุมทรัพย์ 2 วิธี ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ นักศึกษาย่อมเห็นแล้วว่า พระพุทธ องค์ทรงสอนผู้คนให้ปฏิบัติ เพื่อบรรลุทั้งเป้าหมายชีวิตระดับต้น และระดับกลางควบคู่กันไป กล่าวคือ การ ที่ทรงสอนให้เก็บเป็นทรัพย์หยาบ ย่อมอยู่ในขอบเขตของการปฏิบัติ เพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตระดับต้น ส่วน ที่ทรงสอนให้เก็บเป็นทรัพย์ละเอียดนั้น ก็คือทรงสอนบุคคลให้ทำ จากสัมปทา ในลักษณะต่างๆ ซึ่งอยู่ใน ขอบเขตของการปฏิบัติ เพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตระดับกลาง อย่างไรก็ตาม ในโลกนี้ยังมีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่ “เก็บไม่เป็น” ที่เรียกว่าเก็บไม่เป็น คือทำอย่างไร บุคคลที่เก็บไม่เป็นย่อมมีพฤติกรรม 4 ประการ 1. ไม่แสวงหาพัสดุที่หายไป 2. ไม่ซ่อมแซมพัสดุที่เก่าคร่ำคร่า กุลสูตร อัง, จตุก, มจร. 21/258/375 108 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาสังคมโลก