การเก็บเป็นและการใช้เป็นในสังคม : หน้า 133/298

ก็เป็นการหาโดยไม่ชอบธรรม อีกประการหนึ่ง สำหรับในหัวข้อ “เก็บเป็น” หรือ “อารักขสัมปทา” นั้น ย่อมมีผลต่อเนื่องจากการหาด้วย กล่าว คือ ถ้าบุคคลล้มเหลวในการทำมาหากิน ย่อมไม่มีทรัพย์สมบัติเก็บ หรือถ้าเขาประสบความสำเร็จในการ ทำมาหากิน จากอาชีพทุจริตอาชีพผิดกฎหมาย หรืออาชีพต้องห้าม ทรัพย์ที่เขาได้มาย่อมมีวิบัติติดมาด้วย เช่น อาจถูกรัฐยึด อาจถูกไฟไหม้ ถูกโจรปล้น เป็นต้น ถ้าเป็นเช่นนั้น การเก็บของเขาย่อมไม่ประสบผลสำเร็จ ในทางกลับกัน บุคคลที่หาทรัพย์ด้วยความสุจริต เขาย่อมเป็นคนประเภทสองตา คนประเภท นี้ย่อมรู้จักการฝังขุมทรัพย์ทั้ง 2 วิธี คือ เก็บเป็นทรัพย์หยาบไว้ เพื่อใช้ประโยชน์ตามความจำเป็นในโลกนี้ และเก็บเป็นทรัพย์ละเอียด ซึ่งจะแปรเปลี่ยนเป็นบุญเกื้อกูลเขาให้ประสบความสุข และความสำเร็จทั้งใน โลกนี้และโลกหน้า นี่คือเหตุผลที่แสดงว่า “การเก็บเป็น” จะเกิดขึ้นได้จริงก็เฉพาะในสังคมที่มีเครือข่าย กัลยาณมิตรเท่านั้น สำหรับในหัวข้อ “ใช้เป็น” หรือ “สมชีวิตา” นั้น บุคคลประเภทตาเดียว ถ้าเขาไม่ประสบ ความสำเร็จในการทำมาหากิน เขาอาจหันเข้าหาอบายมุขต่างๆ การใช้ไม่เป็นของเขา ย่อมทำให้เขา เดือดร้อนและยากจนหนักขึ้น อีกทั้งไม่มีโอกาสใช้ทรัพย์ เพื่อสั่งสมบุญกุศลเลย แต่ถ้าเขาประสบความ สำเร็จในการทำมาหากิน เป็นคนร่ำรวย ตั้งหลักฐานได้ในชีวิตนี้ เขาย่อมไม่สั่งสมบุญไว้สำหรับโลกหน้า เพราะเขาเป็นคนไม่มีธรรม ซ้ำร้ายกว่านั้นบางรายยังหวังร่ำรวยยิ่งขึ้น ด้วยการเป็นผู้ประกอบการสถาน อบายมุข สร้างความยากจน และเดือดร้อนให้แก่ผู้คนประเภทตาเดียวโดยทั่วหน้า สร้างปัญหาสับสน วุ่นวายให้แก่สังคมไม่รู้จบ นี่คือเหตุผลที่แสดงว่า “การใช้เป็น” จะเกิดขึ้นได้จริงก็เฉพาะในสังคมที่มีเครือข่าย กัลยาณมิตรเท่านั้น เพราะเหตุนี้จึงกล่าวได้ว่า เครือข่ายกัลยาณมิตรเท่านั้นที่จะเป็นกุญแจเปิดประตูให้ผู้คนใน สังคมเดินไปสู่ความสำเร็จแห่งเป้าหมายชีวิตทั้งระดับต้น และระดับกลาง อย่างไรก็ตาม ในธรรมบรรยายที่ผ่านมา มิได้กล่าวถึงลักษณะนิสัยของคนดี และคนไม่ดีไว้ ละเอียดพอ ดังนั้น จึงใคร่ขอนำเสนอลักษณะนิสัยของคนดีและคนไม่ดีโดยนำมาจากเรื่อง มิตรเทียมและ มิตรแท้ใน สิงคาลกสูตร เพิ่มเติมอีกเล็กน้อย + ที. ปา. มก. 16/186-196/82-86 118 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาสังคมโลก