การบรรลุเป้าหมายสูงสุดในพระพุทธศาสนา GB 203 สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก หน้า 184
หน้าที่ 184 / 298

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในเรื่องนี้กล่าวถึงความจำเป็นในการกลับมาเวียนว่ายตายเกิดเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตสูงสุด ตามกฎแห่งกรรม โดยเน้นที่ความสำคัญของสัมมาทิฏฐิที่เข้าใจและอยู่ในใจของบุคคลอย่างมั่นคง ข้อดีของการเข้าใจในเรื่องนรกสวรรค์และการเจริญสมาธิภาวนาเป็นวิธีการพิสูจน์ในหลักธรรมที่ถูกต้อง นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงความรับผิดชอบของพระภิกษุที่ต้องพัฒนาตนให้ครบถ้วนในด้านต่างๆ เพื่อถ่ายทอดความรู้และยืนยันการมีอยู่ของนรกสวรรค์ในพุทธศาสนาอย่างมั่นใจ

หัวข้อประเด็น

-เวียนว่ายตายเกิด
-เป้าหมายสูงสุด
-สัมมาทิฏฐิ
-กฎแห่งกรรม
-นรกสวรรค์
-บทบาทของพระภิกษุ
-การเจริญสมาธิภาวนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิด และไม่ต้องประสบความทุกข์นานาประการอยู่ในสังสารวัฏ บุคคลที่จะมีโอกาสบรรลุเป้าหมายสูงสุดได้นั้น จะต้องสั่งสมบุญบารมีมามากมาย เคยบรรลุ เป้าหมายชีวิตระดับกลางมานับครั้งไม่ถ้วน และในชาติสุดท้ายที่จะได้บรรลุเป้าหมายสูงสุด ก็จะต้องดำรง อยู่ในสมณเพศเท่านั้น ดังมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันต์เถระ และพระอรหันต์เถรี เป็นตัวอย่าง อะไรคือปัจจัยที่จะทำให้บุคคลบรรลุเป้าหมายชีวิตในแต่ละระดับ ปัจจัยสำคัญที่จะทำให้บุคคลบรรลุเป้าหมายชีวิตอย่างแท้จริง ไม่ว่าระดับใดก็คือสัมมาทิฏฐิที่ เข้าไปอยู่ในใจอย่างมั่นคงถาวร จนเกิดเป็นลักษณะนิสัย ประการ คือ เพราะฉะนั้นเมื่อทิศเบื้องบนทำหน้าที่บอกทางสวรรค์ให้แก่ญาติโยมก็จะต้องยึดหลักสำคัญ 2 1) ปลูกฝังความเข้าใจเรื่องเป้าหมายชีวิตทั้ง 3 ระดับให้แก่ญาติโยม 2) ปลูกฝังสัมมาทิฏฐิให้เข้าไปอยู่ในใจของญาติโยม สำหรับการปลูกฝังสัมมาทิฏฐินั้น มีสิ่งที่ควรพิจารณาเป็นพิเศษว่า ในองค์ประกอบ 10 ประการ ของธรรมะหมวดนี้ เนื้อหาสาระสำคัญที่สุดอยู่ที่เรื่อง “ผลวิบากของกรรมดีและกรรมชั่วที่บุคคลทำแล้ว” หรือ เรื่อง “กฎแห่งกรรม” นั่นเอง ถ้าบุคคลเกิดความเข้าใจอย่างแท้จริง และยอมรับเรื่องกฎแห่งกรรมแล้ว การ ทำความเข้าใจกับองค์ประกอบที่เหลืออีก 9 ประการย่อมเกิดขึ้นได้โดยง่าย มีข้อสังเกตว่า การศึกษาวิชาวิทยาศาสตร์ มีอิทธิพลทำให้ผู้คนส่วนมากในปัจจุบันไม่เชื่อเรื่อง นรกสวรรค์ เพราะพวกเขาไม่เคยเห็น อีกทั้งไม่เคยคิดจะลงมือพิสูจน์ด้วยวิธีการที่ถูกต้อง คือการเจริญ สมาธิภาวนา จนสามารถบรรลุทิพยจักษุเป็นอย่างน้อย แม้พระภิกษุจำนวนไม่น้อยก็ยังลังเลสงสัยเรื่องนี้ ครั้นเมื่ออ่านพบเรื่องนรกสวรรค์อันปรากฏอยู่มากมายในคัมภีร์พระพุทธศาสนา จึงไม่กล้ายืนยันว่ามีนรก สวรรค์จริง แต่มักจะพากันกล่าวเลี่ยงไปว่า สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ โดยไม่มีการอธิบายขยายความ ต่อ ปล่อยให้ผู้ฟังตีความกันเอง การกล่าวเช่นนี้นอกจากจะแสดงว่า ภิกษุรูปนั้นๆ มิได้ทำหน้าที่บอกทางสวรรค์ให้แก่ญาติโยม แล้ว ยังแสดงให้เห็นว่าท่านไม่มีประสบการณ์ในการเจริญสมาธิภาวนาอย่างได้ผลอีกด้วย ทำอย่างไรการทำหน้าที่ของพระภิกษุจึงจะสัมฤทธิผล เพื่อที่จะให้สามารถทำหน้าที่บอกทางสวรรค์แก่ญาติโยมได้อย่างเต็มภาคภูมิ ตามที่พระพุทธ องค์ตรัสมอบหมาย พระภิกษุทั้งหลายจำเป็นจะต้องอบรม และพัฒนาตนให้ครบ ทั้งด้านปริยัติ ปฏิบัติ และ ปฏิเวธ จึงจะมีความอาจหาญพอที่จะถ่ายทอด และยืนยันเรื่องนรกสวรรค์ อันปรากฏอยู่มากมายในคัมภีร์ พระพุทธศาสนา ตลอดจนเรื่องโลกนี้ โลกหน้า เรื่องโอปปาติกะว่ามีจริง เป็นจริง ขณะเดียวกันก็จะ บทที่ 4 ผู้ลิขิต ชี วิ ต ค น ดี ที่ โ ล ก ต้ องการ DOU 169
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More