ทิศ 6 และการปลูกฝังสัมมาทิฏฐิในสังคม GB 203 สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก หน้า 159
หน้าที่ 159 / 298

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้เสนอวิธีการปลูกฝังสัมมาทิฏฐิในสังคมผ่านระบบทิศ 6 ซึ่งประกอบด้วยกลุ่มคนสำคัญที่มีความสัมพันธ์กับเรา ได้แก่ มารดาบิดา ครูอาจารย์ ภรรยา สามี บุตร ญาติมิตร คนรับใช้ และสมณพราหมณ์ โดยการใช้มุมมองที่ยึดตัวเราเป็นศูนย์กลางในการเข้าใจความสัมพันธ์ที่มีอยู่ในชีวิตประจำวัน และมุ่งมั่นในการสร้างคุณค่าร่วมกันภายในสังคม.

หัวข้อประเด็น

-สอนสัมมาทิฏฐิ
-ทิศ 6
-แนวทางสังคม
-ความสัมพันธ์ในสังคม
-การพัฒนาสังคม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ทิศ 6 คือผู้ทําหน้าที่ปลูกฝังสัมมาทิฏฐิ ทำอย่างไรจึงจะทำให้คนในสังคมได้รับการปลูกฝังสัมมาทิฏฐิกันอย่างทั่วถึง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแนะนำวิธีการในการปลูกฝังสัมมาทิฏฐิอย่างเป็นระบบ โดยกำหนด ให้คนเราแต่ละคนเป็นศูนย์กลาง และทรงแบ่งผู้คนที่แวดล้อมตัวเราออกเป็น 6 กลุ่มตามความสัมพันธ์ (ไม่ ว่าใครจะติดต่อคบหาสมาคมกับผู้คน น้อย หรือมากมายเพียงใด เมื่อแบ่งกลุ่มแล้วก็จะได้ไม่เกิน 6 กลุ่ม) เรียกว่าทิศ 6 ดังนี้ คือ 1. ทิศเบื้องหน้า หมายถึง มารดาบิดา 2. ทิศเบื้องขวา หมายถึง ครูอาจารย์ 3. ทิศเบื้องหลัง หมายถึง ภรรยา / สามี และบุตร 4. ทิศเบื้องซ้าย หมายถึง ญาติมิตร 5. ทิศเบื้องล่าง หมายถึง คนรับใช้ และบริวาร 6. ทิศเบื้องบน หมายถึง สมณพราหมณ์ คือ พระสงฆ์ การยึดตัวเราเองเป็นศูนย์กลาง และแวดล้อมด้วยทิศ 6 อาจแสดงด้วยแผนภูมิดังนี้ 144 DOU สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More