ข้อความต้นฉบับในหน้า
1. ไม่เคยคิดว่า อาชีพครูเป็นการทำ “ธรรมทาน” หรือ “วิทยาทาน” ซึ่งมีอานิสงส์มาก จึง
ปฏิบัติหน้าที่ของตนแบบ “ลูกจ้างสอนหนังสือ” คือปฏิบัติหน้าที่ตามเวลา ไม่เคยคิดทุ่มเท พลังกายพลังใจ
เพื่อศิษย์ของตน
2. เกรงว่าถ้าศิษย์มีความรู้สึกเท่าครูแล้ว ต่อไปในภายภาคหน้าศิษย์อาจจะเด่นดังกว่าครู อาจ
จะวัดรอยเท้าหรือแข่งดีกับครู หรืออาจจะนำความรู้ที่ได้รับไปทำมาหากินได้ร่ำรวยกว่าครู ครูอาจารย์
ประเภทนี้จึงบอกศิลปวิทยาแก่ศิษย์ไม่ทั้งหมด
3. เห็นช่องทางหาประโยชน์จากศิษย์ ครูอาจารย์ประเภทนี้มีความคิดว่า การถ่ายทอดความ
รู้แบบเก็บกักขยักไว้ จะเป็นช่องทางหารายได้เพิ่มขึ้น กล่าวคือ เมื่อศิษย์คนใดต้องการความรู้ให้กว้างขวาง
ขึ้น ตนก็จะจัดสอนพิเศษให้ที่บ้าน หรือบอกให้ศิษย์ไปเรียนกับตน ณ สถาบันกวดวิชาที่ตนสังกัดอยู่ เป็นต้น
อาจกล่าวได้ว่า ครูอาจารย์ประเภทหวงวิชา เป็นบุคคลที่ขาดความจริงใจ ยังมีลักษณะนิสัย
เป็นมิจฉาทิฏฐิอยู่ ย่อมไม่สามารถปลูกฝังสัมมาทิฏฐิให้แก่ศิษย์ของตนได้ เยาวชนที่ได้เป็นศิษย์ของครู
อาจารย์ประเภทนี้ ก็จำเป็นต้องได้รับการพัฒนาจิตใจในอนาคตต่อไปอีก
4) ยกย่องให้ปรากฏในเพื่อนฝูง
การยกย่องศิษย์ควรมีการปฏิบัติอย่างไร
การยกย่องศิษย์ให้ปรากฏในเพื่อนฝูงของครูอาจารย์ ก็คือการรับรองคุณธรรม ความรู้ความ
สามารถของศิษย์ของตน ให้เพื่อนฝูงของครูอาจารย์ได้รับทราบว่า ศิษย์คนใดมีความเชี่ยวชาญด้านใด มี
ความซื่อสัตย์ หรือมีคุณธรรมอะไรอย่างไรบ้าง ในกรณีที่ศิษย์ของตนไปสมัครงานในองค์กรต่างๆ การ
ปฏิบัติเพื่อแสดงการยกย่องศิษย์ที่นิยมทำกันในปัจจุบันก็คือ การเขียนหนังสือรับรอง (Recommendation)
ให้
หน้าที่ประการที่ 4 ของทิศเบื้องขวานี้ ย่อมให้นัยว่า ครูอาจารย์ทั้งหลายจำเป็นจะต้องปลูก
ฝังอบรมบรรดาศิษย์ของตนให้มีความรู้ความเข้าใจทั้งทางโลกและทางธรรมเป็นอย่างดี เพื่อว่าเขาจะเป็นคนดี
สมควรที่จะได้รับการยกย่องจากครูอาจารย์ ทั้งนี้เพราะว่าถ้าเขาไม่ดีจริง ความเสียหายก็จะสะท้อนกลับ
มาที่ครูอาจารย์อย่างแน่นอน
5) ทำการป้องกันทิศทั้งหลาย
ทำการป้องกัน หมายถึงอะไร
ความหมายสำคัญของการทำการป้องกันในบริบทนี้ อยู่ที่การป้องกันศิษย์ มิให้นำความรู้จาก
ศิลปวิทยาที่ตนได้เล่าเรียนไปใช้ผิดพลาด หรือไปใช้ในทางที่ผิด
1. ธรรมทาน คือ การให้ธรรมะเป็นทานแก่ศิษย์
2 วิทยาทาน คือ การให้ความรู้ทางโลกเป็นทานแก่ศิษย์
156 DOU สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก