พ่อแม่ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่บุตรธิดา GB 203 สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก หน้า 164
หน้าที่ 164 / 298

สรุปเนื้อหา

ผู้เป็นพ่อแม่มีบทบาทสำคัญในการเป็นแบบอย่างที่ดีให้บุตรธิดา ลูกจะได้รับอิทธิพลจากพฤติกรรมของพ่อแม่ ผ่านการทำความดี การรักษาศีล การแบ่งปัน และการแสดงความกตัญญูกตเวที การยกย่องคนดีและไม่ทำมิจฉาอาชีวะสามารถสร้างนิสัยที่ดีในเด็กได้ การไม่เกี่ยวข้องกับอบายมุขเป็นสิ่งจำเป็นในการสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีให้กับลูก ดังนั้นพ่อแม่ควรตรวจสอบและสร้างตัวอย่างที่ดีให้แก่บุตรธิดาทุกวัน เพื่อให้พวกเขาเติบโตขึ้นอย่างมีคุณภาพและดีงามในสังคม.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของแบบอย่างพ่อแม่
-การรักษาศีลและการทำทาน
-การส่งเสริมพฤติกรรมที่ดีให้ลูก
-ความกตัญญูกตเวทีในครอบครัว
-แนวทางการเลี้ยงดูที่ปราศจากอบายมุข

ข้อความต้นฉบับในหน้า

5) พ่อแม่ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่บุตรธิดา ตราบใดที่แม่ปูยังเดินคดไปเคี้ยวมา ตราบนั้นลูกปูก็จะเดินคดเคี้ยวตลอดไปถึงรุ่นลูกหลานเหลน ทั้งนี้เพราะลูกปูยังไม่เคยเห็นต้นแบบการเดินตรงๆ ให้ดูเป็นตัวอย่างไว้เลียนแบบ ข้อนี้ฉันใด ผู้เป็นพ่อแม่ กับลูกของตนก็ฉันนั้น คือลูกย่อมยึดพฤติกรรมของพ่อแม่เป็นตัวอย่างในการประพฤติปฏิบัติตน ถ้าพ่อแม่ ต้องการให้ลูกเป็นคนดี พ่อแม่ก็จำเป็นต้องทำแต่ความดีให้ลูกดู โดยไม่ทำความชั่วเลย แล้วลูกของท่านก็มี แนวโน้มที่จะตั้งอยู่ในความดีได้จริง แบบอย่างที่ดีที่พ่อแม่ควรทำให้ลูกดู มีอะไรบ้าง อาจกล่าวได้เป็นข้อๆ ดังนี้ คือ 5.1) การแบ่งปัน การทำทาน การทำสาธารณสงเคราะห์ การรักษาศีล 5 ในวันธรรมดา การรักษาศีล 8 ในวันพระ การเจริญสมาธิภาวนา พึงทราบว่าการรักษาศีล 8 หรือที่เรียกว่า “อุโบสถศีล” นั้น นอกจากเป็นการสร้างบุญโดยตรงแล้ว ยังสามารถใช้เป็นกุศโลบายในการคุมกำเนิดอย่างมีประสิทธิผลอีกด้วย นักการศึกษาสมัยใหม่ที่นำเรื่องเพศศึกษาเข้ามาเป็นสาระการเรียนรู้ของนักเรียนมัธยม ซึ่ง ทำให้ผู้เรียนเกิดความคิด ต้องการลงมือทดลองปฏิบัติกันจริง ดังที่มีปัญหาในกลุ่มวัยรุ่นที่ยังแก้ไขไม่ตกอยู่ ในทุกวันนี้ สมควรอย่างยิ่งที่จะต้องย้อนกลับไปดูเรื่องการรักษาอุโบสถศีล ที่บรรพบุรุษไทยมีภูมิปัญญา นำมาใช้ได้ผลกันแล้วในอดีต 5.2) ยกย่องให้เกียรติคนทำดี ไม่ลำเอียง ไม่นินทาว่าร้ายใครๆ และไม่แสดงการอิจฉา ริษยาใครๆ ให้ลูกเห็น 5.3) ไม่ทำมิจฉาอาชีวะ ได้แก่ การค้ามนุษย์ การค้าอาวุธ ค้าสัตว์เอาไปฆ่า ค้าน้ำเมา ค้า ยาพิษ ค้าสิ่งผิดกฎหมาย 5.4) ไม่มีอบายมุขทุกประเภทในครอบครัว ไม่เกี่ยวข้องกับอบายมุขนอกบ้านทุกประเภท แม้การเล่นเกมที่มีการคิดเงินกันก็ต้องไม่ทำ เพราะเป็นการส่งเสริมการพนัน พึงระลึกไว้เสมอว่า คู่แข่งที่ เข้าสู่เกมการพนันทุกคนต้องการเป็นผู้ชนะ และเป็น “ผู้ได้” ทั้งสิ้น ไม่มีใครต้องการเป็น “ผู้เสีย” เพราะ เหตุนี้การยอมให้เด็กเล่นเกมการพนัน ย่อมเป็นการเพาะนิสัย เจ้าเล่ห์ เอาเปรียบ เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ จิตใจ ไร้ความเมตตากรุณา ไม่มีความคิดเสียสละ ฯลฯ 5.5) พ่อแม่ต้องแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อบุพการี และบรรพบุรุษของตระกูล การ กระทำต่างๆ เพื่อแสดงความกตัญญูกตเวทีดังกล่าว จะเป็นแบบอย่างอันดีให้แก่บุตรธิดาของท่านในยาม ที่ท่านแก่ชรา เขาก็จะปฏิบัติต่อท่าน ดังที่ท่านเคยปฏิบัติให้ดูเป็นแบบอย่างแล้ว บทที่ 4 ผู้ลิขิต ชี วิ ต ค น ดี ที่ โ ล ก ต้ องการ DOU 149
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More