วิบากกรรมและมิจฉาทิฏฐิชน : หน้า 230/298

ของพวกเขาเอง ก็จะต้องประสบวิบากกรรมเช่นนี้ต่อไปอีกไม่รู้กี่ภพกี่ชาติ เพราะไม่มีปัญญาสั่งสมบุญกุศล ในขณะที่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้ เพื่อเป็นการเตรียมอริยทรัพย์ไว้เป็นเสบียงสำหรับเดินทางไกลต่อไปในภพหน้า ส่วนมิจฉาทิฏฐิชนประเภท บุคคลตาเดียว ย่อมจะก่อให้เกิดโทษภัยร้ายแรงทุกรูปแบบต่อสังคม การที่หมู่บ้าน ชุมชน สังคมของเรา ตลอดจนสังคมโลก ต้องประสบปัญหาเลวร้ายต่างๆ อยู่ไม่เว้นแต่ละ วันในปัจจุบันนี้ ก็เพราะการก่อกรรมชั่วของมิจฉาทิฏฐิชนประเภท บุคคลตาเดียว นี่เอง บุคคลประเภทนี้ บางคนก็อาจจะต้องมีชีวิตอยู่แบบหลบๆ ซ่อนๆ มือกฎหมายบางคน ก็อาจจะประสบความมั่งคั่งร่ำรวย มี ชีวิตอยู่อย่างมีเกียรติ ในสังคม ไม่ว่าจะเป็นแบบใดก็ตาม ในส่วนลึกของจิตใจของพวกเขานี้ยากจะ หาความสงบสุขอย่างแท้จริง เนื่องจากเกรงกลัววิบากแห่งกรรมชั่วที่ตนทำไว้จะตามมาทัน ทั้งๆ ที่เขาไม่ เชือกฎแห่งกรรม แม้จะมีความทุกข์อันเกิดจากความกังวลใจ ในวิบากแห่งกรรมชั่วของตนก็ตาม แต่ความทุกข์ ขณะที่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ย่อมเป็นเพียงเศษเสี้ยวแห่งความทุกข์อย่างแสนสาหัส ที่บุคคลตาเดียวจะต้องได้ รับในโลกหน้าอย่างเทียบกันไม่ได้เลย ครั้นเมื่อพ้นโทษทัณฑ์จากอบายภูมิได้โอกาสกลับมาเกิดในมนุษยโลกอีก ก็จะมีเศษกรรมที่หลงเหลืออยู่ตามมาให้ผล ทำให้เขาเกิดมาเป็นมิจฉาทิฏฐิชน ประเภท บุคคลตาบอด หรือ บุคคลตาเดียวอีก ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับประเภท และปริมาณแห่งเศษกรรมนั้น เหล่านี้ คือ วงจรการเวียนว่ายตายเกิดของมิจฉาทิฏฐิชน ปุถุชนเช่นเราท่านทั้งหลาย ไม่มี ปัญญารู้ได้ แต่วงจรดังกล่าวนี้ย่อมเป็นที่รู้ชัดของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระอรหันตสาวกทั้งปวง ตลอด จนสมณพราหมณ์ผู้ประพฤติดีปฏิบัติชอบในปัจจุบัน ชนิดที่เกิดปัญญารู้แจ้งโลกนี้โลกหน้าได้ ถ้าวงจรของมิจฉาทิฏฐิยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ในอีกไม่ช้าไม่นานนัก โลกของเราย่อมเต็มไป ด้วยมิจฉาทิฏฐิชนทั้งประเภทตาบอดและตาเดียว นั่นคือ โลกของเราได้ล่วงเข้าสู่ยุคแห่งมิคสัญญีแล้ว คือ แต่ละคนต่างมีความคิดที่จะฆ่ากันอย่างแรงกล้า โดยไม่มีจิตคิดเคารพยำเกรงว่า นี่คือแม่ นี่คือพ่อ นี่คือป้า นี่คือน้าหรืออา นี่คือภรรยาของอาจารย์ มิจฉาทิฏฐิชนจะสมสู่ปะปนกันเยี่ยงดิรัจฉาน ดังที่พระสัมมาสัม พุทธเจ้าตรัสไว้ใน จักกวัตติสูตร 4. สัมมาทิฏฐิทำให้ผู้คนอยู่ในความสว่าง คนที่อยู่ในความสว่าง คือ คนประเภทบุคคลสอง ตา ซึ่งมีปัญญาแสวงหาทรัพย์ให้เพิ่มพูนขึ้น โดยสุจริตและชอบธรรม มีปัญญาเข้าใจธรรมเป็นอย่างดี จึง รู้จักสั่งสมบุญตลอดชีวิต โดยไม่เกี่ยวข้องกับบาปอกุศลใดๆ เลย ด้วยตระหนักดีว่าบาปอกุศลเพียงน้อยนิด ก็มีวิบากเป็นความทุกข์ทั้งในโลกนี้ และโลกหน้า บุคคลประเภทสองตานี้ ยังมีคำศัพท์ทางธรรมใช้เรียกอีกหลายคำ เช่น กัลยาณมิตร มิตรแท้ บัณฑิต สัตบุรุษ สัปบุรุษ คนดี สัมมาทิฏฐิชน ฯลฯ 1 ที. ปา. มก. 15/46/116 บ ท ที่ 6 บ ท ส รุ ป DOU 215