ปัญหาจิตใจและพฤติกรรมในสังคมปัจจุบัน GB 203 สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก หน้า 202
หน้าที่ 202 / 298

สรุปเนื้อหา

ปัญหาที่เกิดจากความล้มเหลวในการปฏิบัติตามอริยวินัยในสังคมปัจจุบันเกิดจากการไม่ศึกษาและปฏิบัติธรรม ทำให้ผู้คนตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของกิเลส ซึ่งส่งผลให้ความรู้ทางธรรมสูญสิ้นไป ผู้ที่ไม่ปฏิบัติธรรมจะเสี่ยงต่อการมีความเห็นที่ผิดและไม่มีโอกาสกลับคืนสู่สัมมาทิฏฐิ พระธรรมคำสั่งสอนสำคัญจะหายไปจากใจคนรุ่นหลัง โดยเฉพาะในแง่การถ่ายทอด สุดท้ายอาจมีผลต่อสังคมโดยรวม ที่มิจฉาทิฏฐิกลับมีอำนาจเหนือกิจกรรมทางสังคม

หัวข้อประเด็น

-ปัญหาจิตใจ
-พฤติกรรมสังคม
-อริยวินัย
-การปฏิบัติธรรม
-ผลกระทบจากความไม่รู้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปัญหาจิตใจ และพฤติกรรมของผู้คนที่เกิดขึ้นในสังคมปัจจุบันนี้ คือตัวบ่งชี้ว่าการทำหน้าที่ของ ทิศ 6 ตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ให้เป็นอริยวินัยของพุทธศาสนิกนั้นล้มเหลว อาจจะมีบาง กลุ่มประสบผลสำเร็จบ้าง แต่ส่วนมากนั้นล้มเหลวโดยสิ้นเชิง ทำไมการทำหน้าที่ของทิศ 6 จึงล้มเหลว อาจกล่าวได้ว่า สาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดความล้มเหลวมีอยู่ 2 ประการ คือ 1. ไม่ได้ปฏิบัติตามอริยวินัย 2. ขาดศิลปะในการครองใจคน 1.ไม่ได้ปฏิบัติตามอริยวินัย สาเหตุที่บุคคลไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่อันเป็นอริยวินัย ก็เพราะความไม่รู้ เนื่องจากไม่ได้ศึกษาและปฏิบัติธรรม สาเหตุที่บุคคลแต่ละคนไม่ได้ศึกษาและปฏิบัติธรรม ก็อาจจะมี สาเหตุอยู่หลายอย่างหลายประการแตกต่างกันไป เช่น บางคนเห็นว่าการศึกษาทางธรรมเป็นเรื่องของ นักบวชโดยเฉพาะ บางคนเห็นว่าการศึกษาและปฏิบัติธรรม ทำให้เสียเวลาทำมาหากิน บางคนเห็น ว่าการศึกษาและปฏิบัติธรรม เป็นเรื่องของคนแก่ จึงต้องคอยให้อายุเกิน 60 ปีเสียก่อน ซึ่งบางคนก็ละ โลกไปก่อนที่อายุจะถึง 50 ปีเสียอีก จึงหมดโอกาสได้ศึกษาพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นศาสนาที่นักปราชญ์ บัณฑิตทั้งหลายต่างยกย่องว่าทรงคุณอันประเสริฐยิ่งไปอย่างน่าเสียดาย เข้าทำนองใกล้เกลือกินด่าง หรือ แม้แต่ด่างก็ยังไม่ได้กิน บางคนก็เห็นว่าคำสอนทางธรรมบางเรื่องขัดกับหลักวิทยาศาสตร์ เช่นเรื่องนรกสวรรค์ ไม่สามารถพิสูจน์ได้ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์ จึงมองว่าธรรมะเป็นเรื่องงมงาย บางคนก็มีความเห็น ผิดคิดว่า พระสงฆ์เป็นผู้เอาเปรียบสังคม มีชีวิตโดยไม่ต้องเหนื่อยยาก ก็มีปัจจัย 4 สำหรับบริโภค อุปโภคอย่างอุดมสมบูรณ์ สาเหตุอันเกิดจากความเห็นผิดเหล่านี้เอง ที่ทำให้บุคคลไม่ศึกษาและปฏิบัติธรรม การที่บุคคลไม่ศึกษาและปฏิบัติธรรม ไม่ว่าจะเป็นเพราะสาเหตุใดก็ตามย่อมเกิดผลเสียอย่าง น้อยที่สุด 2 ประการ คือ 1) โดยส่วนตัว บุคคลจะตกอยู่ภายใต้อำนาจอิทธิพลของกิเลส จึงมีความเห็นเป็นมิจฉา ทิฏฐิเสมอ โดยไม่มีโอกาสปฏิรูปมิจฉาทิฏฐิของตนให้เป็นสัมมาทิฏฐิได้เลย ซึ่งมีผลให้ไม่สามารถทำหน้าที่ ของตน ตามอริยวินัยในทิศ 6 2) โดยส่วนรวม ผู้คนในสังคมไม่มีการถ่ายทอดสัมมาทิฏฐิอย่างจริงจัง จากชนรุ่นหนึ่งไป สู่ชนอีกรุ่นหนึ่ง ในที่สุดสัมมาทิฏฐิก็จะสูญสิ้นไปโดยปริยาย อันเป็นผลให้มิจฉาทิฏฐิมีอำนาจอิทธิพลครอง เมืองแบบเบ็ดเสร็จ จากผลเสียทั้ง 2 ประการนี้ นักศึกษาย่อมเข้าใจได้เองว่า ถ้าพุทธศาสนิกไม่ศึกษา และปฏิบัติ ธรรม พระธรรมคำสั่งสอนอันประเสริฐสุดในพระพุทธศาสนา ก็จะสูญสิ้นไปจากใจพุทธศาสนิกชนไทยโดย ปริยาย บทที่ 5 กุญแจไข ความสำเร็จของทิศ 6 DOU 187
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More