พระคุณของมารดาในพระพุทธศาสนา : หน้า 57/298

มรดกให้แก่ลูกแม่ก็ลำเอียง ลูกที่มีความรู้สึกโกรธเคืองมารดาอย่างฝังใจในกรณีดังกล่าว หรืออาจมีกรณีอื่นๆ อีก ย่อมไม่รู้สึกรักแม่ของตน ทั้งจะรู้สึกผูกโกรธมารดา อยู่เป็นเนืองนิจ มองมารดาในแง่ร้ายอยู่เสมอ จึง ทำให้นึกถึงพระคุณมารดาของตนไม่ออก เพราะนึกถึงครั้งใดก็จะเห็นแต่ใบ หน้าที่แสดงความเกรี้ยวกราด ของแม่ หรือแว่วเสียงดุด่าว่าตนด้วยถ้อยคำซ้ำๆ ซากๆ อย่างน่าเบื่อหน่ายนั่นเอง นอกจากนี้บางคนที่ไม่ได้รับความอบอุ่นจากครอบครัวมาตั้งแต่เกิด ทั้งนี้อาจเพราะเกิดมาใน ครอบครัวใหญ่ ซึ่งบิดามีพฤติกรรมมากลูกมากเมีย ตนจึงต้องประสบปัญหาต่างๆ หลากหลายรูปแบบมา แต่เยาว์วัย เท่านั้นยังไม่พอ ยังต้องตกเป็นที่ระบายอารมณ์โกรธของมารดาทุกครั้งที่เธอมีปัญหากับสมาชิก ในครอบครัว บางคนแม้ไม่ได้เกิดในครอบครัวใหญ่ แต่มารดาของตน ก็มีสถานภาพเป็นภรรยาเก็บของใคร ก็ไม่รู้ ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อ ขณะที่ยังเยาว์ก็ถูกมารดาทอดทิ้งให้อยู่กับพี่เลี้ยง ที่เกรี้ยวกราด หยาบคาย ชอบทุบตีเสมอถ้าตนซุกซน โดยที่มารดาไม่เคยให้ความเอาใจใส่ ครั้นโตขึ้น แม้จะไม่ถูกพี่เลี้ยงทุบตี ดังเช่นในวัยเด็ก แต่ก็รู้สึกมีปมด้อยในเรื่องสภาพครอบครัว ผู้คนที่ไม่ได้รับความอบอุ่นจากครอบครัวแต่เยาว์วัยดังกล่าวนี้ ส่วนมากก็จะนึกถึงพระคุณ ของมารดาไม่ออก เพราะมีความรู้สึกว่าการเกิดมาของตน เป็นเพียงผลิตผลจากความสุขทางกามารมณ์ ของผู้ให้กำเนิดเท่านั้น พระพุทธศาสนาให้ความเห็นเกี่ยวกับพระคุณมารดาอย่างไร พระคุณที่สำคัญยิ่งของมารดาตามทรรศนะทางพระพุทธศาสนามีอยู่ 4 ประการ คือ 1) ให้ชีวิตแก่บุตร การที่มารดาอุ้มครรภ์มาจนกระทั่งบุตรคลอดแล้วให้การเลี้ยงดูประคบ ประหงมมาเป็นอย่างดี บุตรจึงมีชีวิตและเจริญเติบโตเป็นผู้เป็นคนอยู่ถึงทุกวันนี้ถือว่าเป็นการให้ชีวิตแก่บุตร นับเป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่ของมารดาทีเดียว ถ้ามารดาไม่ให้ชีวิตก็อาจจะคิดทำแท้ง หรือมิฉะนั้นเมื่อคลอด บุตร ออกมาแล้วก็นำไปโยนทิ้งไว้ตามกองขยะ หรือที่ลับตาผู้คน ดังที่มีข่าวบ่อยๆ 2) ให้ต้นแบบร่างกายที่เป็นมนุษย์แก่บุตร เราคงได้เห็นกันทุกคนว่า ในโลกนี้มีสัตวโลกอยู่ มากมายหลายพันหลายหมื่นชนิด แต่ละชนิดล้วนมีรูปร่างหน้าตาแตกต่างกันไป และไม่ว่าจะมีรูปร่างใหญ่ โตแข็งแรง มีพละกำลังมากเพียงใด หรือมีรูปร่างหน้าตาสวยงามน่าเอ็นดูอย่างไร รูปร่างของสัตว์เหล่านั้น ก็ไม่เหมาะแก่การบำเพ็ญคุณความดีเท่าร่างกายของมนุษย์ การที่เราเกิดมามีร่างกายเป็นมนุษย์ ก็เพราะมี มารดาเป็นต้นแบบให้ นับว่าเป็นโชคมหาศาลของเรา มารดาของเรานั่นเองเป็นผู้อำนวยโชคดีแก่เรา นี้ก็ ถือว่าเป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่ของมารดา อีกประการหนึ่ง 3) ให้ต้นแบบจิตใจที่เป็นมนุษย์แก่บุตร แม้เราจะเกิดมามีร่างกายเป็นมนุษย์ก็ตาม แต่ ถ้าบังเอิญตกไปอยู่ในความอุปการะเลี้ยงดูของสัตว์ชนิดใดชนิดหนึ่งในป่าที่ไม่มีผู้คน ตั้งแต่เรายังเป็นทารก 42 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาสังคมโลก