หน้าที่ของมารดาบิดาต่อบุตรและหน้าที่ของบุตร : หน้า 166/298

หน้าที่ที่สำคัญเพียงเล็กน้อย หน้าที่ที่สำคัญเพียงเล็กน้อย มีความหมายอย่างไร หน้าที่ของมารดาบิดาอันพึงปฏิบัติต่อบุตร ซึ่งมีความสำคัญรองลงมาจากหน้าที่ 3 ข้อแรก ก็ คือหน้าที่ ข้อ 4 และ 5 “หาภรรยาหรือสามีที่สมควรให้” และ “มอบทรัพย์สมบัติให้ในเวลาอันควร” ถือว่า มีความสำคัญเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ทั้งนี้เพราะบุตรที่มีความรู้ความเข้าใจเรื่องความเป็นมนุษย์ และ ศิลปวิทยามาเป็นอย่างดี ย่อมสามารถหาคู่ครองที่ดีและเหมาะสมได้เอง โดยไม่ต้องให้ตกเป็นภาระของพ่อแม่ หรือถ้าพ่อแม่มีความปรารถนาดีต่อบุตร และเป็นธุระจัดการหาคนดีมาให้เป็นคู่ครอง บุตรก็คงจะยอมรับ ปฏิบัติตามได้ หรือถ้าบุตรปฏิเสธความปรารถนาดีของพ่อแม่ พ่อแม่ย่อมวางใจได้ว่าบุตรของตน จะ สามารถตัดสินใจเลือกคู่ครองเองโดยไม่ผิดพลาด อีกประการหนึ่ง บุตรประเภทนี้ แม้พ่อแม่ไม่มอบทรัพย์สมบัติให้ หรือไม่มีทรัพย์สมบัติจะมอบ ให้ เขาก็ย่อมประกอบสัมมาอาชีพ และประสบความสำเร็จในชีวิตได้ ในกรณีที่พ่อแม่จะมอบหมายให้บุตร เข้ารับหน้าที่บริหารกิจการ หรือทรัพย์สมบัติของตระกูล เขาก็ย่อมจะบริหารได้อย่างมีประสิทธิผล เพราะ เหตุนี้ จึงถือว่าหน้าที่ข้อ 4 และ 5 ของพ่อแม่มีความสำคัญเพียงเล็กน้อยเท่านั้น หน้าที่ของบุตรที่พึงปฏิบัติต่อทิศเบื้องหน้า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงกำหนดหน้าที่ให้เป็นอริยวินัยของบุตร ที่ต้องปฏิบัติต่อมารดาบิดา เพื่อแสดงความรับผิดชอบ ต่อทิศเบื้องหน้าของตน ให้ดูเป็นตัวอย่าง 5 ประการ ดังนี้ 1) ท่านเลี้ยงเรามา เราจักเลี้ยงท่านตอบ 2) ช่วยทำการงานของท่าน 3) ดำรงวงศ์ตระกูล 4) ประพฤติตนให้เป็นผู้สมควรรับมรดก 5) เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ทำบุญอุทิศให้ท่าน 1) ท่านเลี้ยงเรามาเราจักเลี้ยงท่านตอบ ในข้อนี้บุตรที่ได้รับการปลูกฝังเรื่องสัมมาทิฏฐิจน เข้าไปอยู่ในใจอย่างมั่นคงถาวร ย่อมมีความกตัญญูรู้คุณ และจะสามารถปฏิบัติหน้าที่เพื่อตอบแทนคุณ บุพการีได้เป็นอย่างดี 2) ช่วยทำการงานของท่าน บุตรจะทำหน้าที่ข้อนี้ได้สำเร็จด้วยดี ก็เพราะได้รับการฝึกอบรม ให้รู้จักการทำงานของครอบครัวมาแต่เล็กแต่น้อย ขณะเดียวกันก็จำเป็นต้องได้รับการปลูกฝังสัมมาทิฏฐิ มาแต่เยาว์วัย และได้รับการศึกษาศิลปวิทยา ซึ่งสอดคล้องกับการงานของครอบครัวด้วย 3) ดำรงวงศ์ตระกูล คือสามารถรักษาทรัพย์สมบัติที่มารดาบิดามอบให้ ตลอดจนสามารถ บทที่ 4 ผู้ลิขิต ชี วิ ต ค น ดี ที่ โ ล ก ต้ องการ DOU 151