การทำบุญและความรู้ทางธรรม : หน้า 187/298

ทำอย่างไรคฤหัสถ์จึงจะรู้ว่าทำบุญอะไรได้บุญมากน้อยอย่างไร ไม่เฉพาะแต่เรื่องอานิสงส์ของการทำบุญเท่านั้น ความรู้เกี่ยวกับธรรมะทุกเรื่อง หรือจะเรียก ว่าความรู้ในวิชาว่าด้วยความเป็นมนุษย์นั้น มีอยู่อย่างพร้อมบริบูรณ์ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา แต่การที่ คฤหัสถ์แต่ละคนจะศึกษาโดยตรงจากคัมภีร์นั้น ใช่ว่าจะประสบผลสำเร็จได้ ทั้งนี้เพราะมีอุปสรรคอยู่ หลายประการที่สำคัญก็คือ ปัญหาเรื่องภาษาที่เข้าใจยาก อีกทั้งไม่มีเวลาพอที่จะศึกษาอย่างจริงจัง ด้วยเหตุนี้การเรียนธรรมะโดยวิธีลัด และเกิดผลอย่างเป็นรูปธรรม ก็คือการฟังพระธรรม เทศนาจากพระธรรมกถึกผู้ทรงภูมิรู้ภูมิธรรมอย่างแท้จริงอยู่เสมอ ขณะเดียวกันตนเองก็ต้องปฏิบัติอยู่ใน กรอบของ ทาน ศีล ภาวนา เป็นกิจวัตรประจำวัน กล่าวอีกอย่างหนึ่งก็คือ วิธีที่ดีที่สุดในการศึกษาพระ ธรรมวินัยของญาติโยม ก็คือการเข้าวัดฟังธรรมและปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ ย่อมจะเกิดความรอบรู้ และปัญญาทางธรรม พอที่จะประคับประคองชีวิตให้มีความสุขทั้งในโลกนี้และโลกหน้าได้อย่างแท้จริง สิ่ง นี้แหล่ะจะก่อให้เกิดบุญมากที่สุด การคิด พูด ทำ ด้วยจิตเมตตานั้นมีความหมายอย่างไร หน้าที่ประการที่ 1 - 3 ของคฤหัสถ์นั้น ย่อมมีนัยว่า การเข้าวัดเพื่อฟังพระธรรมเทศนา และ ปฏิบัติธรรมนั้น เป็นหน้าที่ของญาติโยมผู้เป็นพุทธศาสนิกทุกคนทุกท่าน และในการปฏิสันถาร สนทนา ซัก ถาม ปัญหาข้อสงสัยต่างๆ กับพระภิกษุสงฆ์ ก็พึงกระทำด้วยจิตเมตตา คือมีความรัก เคารพ และปรารถนาดี ต่อท่าน ในฐานะที่ท่านเป็นปูชนียาจารย์ ผู้เป็นที่พึ่งที่ระลึก และชี้ทางสวรรค์ให้แก่เรา นอกจากนี้ การอุปถัมภ์ท่านด้วยปัจจัย 4 ก็พึงทำความเห็นและคิดให้ถูกต้องว่า ท่านคือเนื้อ นาบุญของเรา การทำบุญกับพระภิกษุสงฆ์ ย่อมมีอานิสงส์มากกว่าการทำทาน หรือทำสาธารณะ สงเคราะห์โดยทั่วไป เมื่อมีความเห็นถูกและคิดถูกเช่นนี้แล้ว การพูดและการกระทำทางกายที่เราแสดงต่อ ท่านย่อมเปี่ยมด้วยเมตตาอย่างแน่นอน ต้อนรับด้วยความเต็มใจ มีความหมายอย่างไร หมายความว่า เมื่อภิกษุมาสู่บ้านเรือนของเรา ไม่ว่าจะเป็นเพราะเรานิมนต์ท่านมาประกอบ พิธีทางศาสนา หรือเป็นประธานในการทำกิจกรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ ท่านแวะมาเยี่ยมเยียนเพื่อขอ ความอนุเคราะห์ด้วยเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ในฐานะที่มีความคุ้นเคยกัน หรือแวะมาโปรดสมาชิกคนใดคนหนึ่ง ในครอบครัวของเรา ซึ่งกำลังป่วยหนักก็ตาม สมาชิกทุกคนในครอบครัวจึงแสดงการปฏิสันถารต่อท่าน ด้วยความเต็มใจ ด้วยการแสดงความเคารพนอบน้อมกราบไหว้ ด้วยการแสดงวาจาสุภาพและปรารถนา ดีต่อท่าน จัดถวายเครื่องดื่ม หรือภัตตาหาร (แล้วแต่กรณี) แก่ท่านด้วยความยินดี เมื่อพระภิกษุท่านกล่าว อำนวยพร ก็น้อมรับด้วยการกล่าวอนุโมทนาสาธุการ ตามประเพณีด้วยความปีติยินดี เป็นต้น 172 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาสังคมโลก