ข้อความต้นฉบับในหน้า
เหตุใดจึงต้องปฏิบัติทั้ง 2 วิธีควบคู่กันไป
เหตุผลสำคัญที่ต้องปฏิบัติทั้ง 2 วิธีควบคู่กันไป ก็คือ
1. ความตายเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน ไม่มีใครรู้วันตายของตนล่วงหน้า ถ้าคอยให้ตั้งหลักฐาน
มั่นคงเสียก่อน จึงคิดทำทาน รักษาศีล หรือบางคนคิดว่าคอยให้เกษียณอายุเสียก่อน จึงค่อยเข้าวัดปฏิบัติ
ธรรม บุคคลที่มีความคิดในทำนองนี้ ถือว่าประมาท เพราะถ้าเขาต้องจบชีวิตในวัยเยาว์ หรือวัยหนุ่มสาว
หรือจบชีวิตด้วยอุบัติเหตุทั้งๆ ที่ยังไม่หมดอายุขัย เขาก็หมดโอกาสสั่งสมบุญเพื่อไปสู่สุคติโลกสวรรค์
2. บุญที่ตนทำเองย่อมเป็นมิตรติดตามไปเสมอการปฏิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตระดับกลาง
ย่อมเป็นการสั่งสมบุญโดยตรง แม้ผู้ปฏิบัติยังไม่มีทิพยจักษุที่จะเห็นการเกิดของบุญ แต่ก็สามารถตรอง
เห็นผลบุญได้ด้วยตนเอง จากความรู้สึกอิ่มเอิบใจที่ได้ทำจากสัมปทา รู้สึกว่าตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์สะอาด
ด้วยสีลสัมปทา ยิ่งถ้าได้เจริญสมาธิภาวนาอยู่เป็นนิตย์ จนเกิดความสงบและความชุ่มฉ่ำใจ ไร้ความ
หงุดหงิดหรือความวิตกกังวลด้วยเรื่องต่างๆ ย่อมเกิดปัญญาสามารถบริหารการงานในหน้าที่ อย่างมี
ประสิทธิผล เหล่านี้คือผลบุญที่ผู้ปฏิบัติย่อมสามารถตรองได้เอง
ผลบุญเหล่านี้ แม้ผู้ปฏิบัติจะตั้งใจสั่งสมไว้เพื่อชาติหน้าก็ตาม แต่ก็จะให้ผลต่อการทำมาหากิน
ในชาตินี้ด้วย ทำนองเดียวกับชาวสวนที่ตั้งใจปลูกไม้ผลไว้ขาย ครั้นถึงฤดูกาลที่ต้นไม้เหล่านั้นให้ผล ตนเอง
ก็ได้ทั้งขายทั้งกินผลไม้นั้น
เพราะฉะนั้นการปฏิบัติเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตระดับกลาง ย่อมมีส่วนเกื้อกูลให้เป้าหมาย
ชีวิตระดับต้นบรรลุผลเร็วขึ้นอีกด้วย ทั้งนี้เพราะบุญที่เราทำเองจะเป็นมิตรติดตามเราไปตลอด
3. ชนะอุปสรรคได้ด้วยอานุภาพบุญ การสั่งสมบุญเพื่อให้บรรลุเป้าหมายชีวิตระดับกลาง
นอกจากจะเกื้อกูลให้สัมมาทิฏฐิในใจของผู้ปฏิบัติแก่รอบขึ้นแล้ว ยังจะช่วยพัฒนาคุณธรรมต่างๆ ของผู้
ปฏิบัติให้สูงขึ้นตามไปด้วย เช่น ช่วยเพิ่มความอดทน อดกลั้นให้สูงขึ้น ส่งเสริมโยนิโสมนสิการให้ลุ่มลึกยิ่ง
ขึ้น ส่งเสริมกำลังใจให้เกิดความขยันหมั่นเพียรมากขึ้น มีน้ำใจเสียสละมากขึ้น ซึ่งคุณธรรมเหล่านี้ จะเป็น
เครื่องช่วยให้บุคคลสามารถปฏิบัติเพื่อเอาชนะอุปสรรคต่างๆ ในการประกอบอาชีพได้อย่างชาญฉลาด และ
ชอบธรรม
จากเหตุผลที่ยกขึ้นมาแสดง 3 ประการเป็นอย่างน้อยนี้ นักศึกษาย่อมเห็นได้ว่า การปฏิบัติ
เพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตทั้ง 2 ระดับจำเป็นต้องดำเนินควบคู่กันไป ดังนั้นในการอธิบายวิธีปฏิบัติเพื่อบรรลุ
เป้าหมายชีวิตทั้ง 2 ระดับต่อไปนี้ ก็จะดำเนินควบคู่กันไป โดยยึดการอธิบายเป้าหมายชีวิตระดับต้น (อุ อา
กะ สะ) เป็นหลัก และจะอธิบายเป้าหมายชีวิตระดับกลางในลักษณะสอดแทรกตามความเหมาะสม
ขอให้นักศึกษาพึงสังเกตด้วยว่า พระธรรมเทศนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแต่ละพระสูตรที่
ยกมาอ้างอิงนั้น ส่วนมาก พระพุทธองค์ได้ตรัสสอนบุคคลให้ปฏิบัติตน เพื่อบรรลุเป้าหมาย ชีวิตทั้ง 2 ระดับ
ควบคู่กันไปเสมอ
100 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาสังคมโลก