ความอัศจรรย์แห่งต้นไทรและบทเรียนของพ่อค้า : หน้า 103/298

ขาดออก ก็ปรากฏโภชนาหารเลิศรสต่างชนิด พรั่งพรูออกมาจากรอยตัดนั้น ทำให้ทุกคนได้บริโภคอาหาร กันอย่างอิ่มหนำสำราญ ด้วยหวังจะได้พบความอัศจรรย์ต่อไปอีก พวกพ่อค้าจึงตัดกิ่งไทรทางด้านตะวันตก ก็ปรากฏ เหล่านารีแต่งกายสวยงาม พากันออกมาจากกิ่งไม้นั้น แต่ละนางต่างก็เข้าปรนเปรอ ให้ความสุขรื่นเริง บันเทิงใจแก่คณะพ่อค้าอย่างถ้วนหน้า เมื่อได้รับความสุขสมอารมณ์หมายกันแล้ว เหล่าพ่อค้าก็ตัดกิ่งไทรทางด้านทิศเหนืออีก ครั้งนี้ แก้ว 7 ประการก็หลั่งไหลออกมาจากกิ่งไทรนั้น พวกพ่อค้าต่างพากันเก็บแก้วมณีรัตนชาติอันทรงคุณค่า บรรทุกเกวียนเต็มทั้ง 500 เล่ม แล้วเดินทางกลับสู่นครสาวัตถี เมื่อเก็บงำทรัพย์เรียบร้อยแล้ว ก็พากันไป เฝ้าพระบรมศาสดา ณ พระวิหารเชตวัน เพื่อกราบทูลนิมนต์ถวายมหาทานในวันรุ่งขึ้น ด้วยปรารถนาจะ อุทิศส่วนกุศลแก่รุกขเทวา ผู้ซึ่งให้ทรัพย์ และความสุขแก่พวกเขา ในวันรุ่งขึ้น หลังจากทรงฉันเสร็จแล้ว พระบรมศาสดาได้ตรัสถามพ่อค้าว่า จะอุทิศส่วนกุศล ให้แก่รุกขเทวาองค์ไหน คณะพ่อค้าจึงกราบทูลถึงเรื่องราวที่พวกเขาประสบมา ณ ต้นไทรนั้น ครั้นทรง ทราบแล้วพระพุทธองค์จึงตรัสชมเชยว่า การที่พวกพ่อค้าไม่ลุแก่อำนาจตัณหา เป็นผู้รู้จักประมาณ จึงได้ ทรัพย์สมบัติเหล่านั้นมา ผิดกับพ่อค้ากลุ่มหนึ่งในอดีต ที่ลุแก่อำนาจตัณหา ไม่รู้จักประมาณ จึงต้องสูญเสีย ทั้งทรัพย์และชีวิต พ่อค้าเหล่านั้นใครจะรู้เรื่องในอดีต จึงกราบทูลอาราธนาให้ทรงแสดงเรื่องในอดีตนั้น แก่พวกเขาด้วย เรื่องในอดีตที่พระพุทธองค์ตรัสแสดงนั้น แท้ที่จริงก็คือเรื่องที่เคยเกิดขึ้น ณ ต้นไทร ต้นเดียวกันนั้นเอง พวกพ่อค้าในอดีตที่หลงทางเช่นเดียวกับพ่อค้ากลุ่มนี้ คณะพ่อค้าในอดีตก็ตัดกิ่งต้นไทร ครบทั้ง 4 ทิศ และได้ประสบกับสภาพการณ์เช่นเดียวกับพ่อค้าในกลุ่มนี้ทุกประการ แต่ทว่าพวกพ่อค้าในอดีต มีใจมืดมิดอยู่ด้วยอำนาจความโลภ และความหลงมากเกินไป แม้พวกเขาจะได้ทรัพย์สินมีค่าจนเต็ม 500 เล่ม เกวียนแล้ว ก็ยังไม่หยุดเพียงเท่านั้น ยังร่วมกันคิดจะตัดต้นไทรที่ตรงโคนอีก ด้วยหวังว่าจะได้พบสิ่งวิเศษ ยิ่งขึ้นอีก ทั้งๆ ที่นายเกวียนคนหนึ่ง ถึงกับประคองอัญชลี ขอร้องมิให้คณะพ่อค้าฟันโคนต้นไทร แต่พ่อค้า เหล่านั้นก็ไม่สนใจฟังคำร้องทัดทานเลย พญานาคผู้เป็นเจ้าของต้นไทรนั้น รู้ความคิดของเหล่าพ่อค้าโลภมากโดยตลอด จึงสั่งเสนาให้ เตรียมพร้อมออกมาฆ่าฟันเหล่าพ่อค้าทั้งหมด ยกเว้นนายกองเกวียน ในทันทีที่ต้นไทรขาดสะบั้นลง เสนานาคประกอบด้วย พวกสวมเกราะ 25 นาย พวกถือธนู 300 นาย พวกถือโล่ 600 นาย ก็วิ่งกรูกันออกมาจับพ่อค้าเกวียนมัด แล้วสังหารชีวิตจนหมด ยกเว้น นายกองเกวียนคนเดียว แล้วช่วยกันขับเกวียนทั้ง 500 เล่ม ไปส่งนายกองเกวียนถึงกรุงพาราณสี พร้อม ทั้งช่วยจัดเก็บทรัพย์สมบัติให้เป็นที่เรียบร้อยแล้วจึงชวนกันอำลานายกองเกวียนไปสู่นาคพิภพของตนดังเดิม 88 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาสังคมโลก