การปฏิบัติอริยวินัยและความสัมพันธ์ระหว่างคฤหัสถ์และสมณพราหมณ์ : หน้า 291/298

คหบดีบุตร สมณพราหมณ์ผู้เป็นทิศเบื้องบน กุลบุตรบำรุง โดยหน้าที่ 5 ประการนี้แล ย่อม อนุเคราะห์กุลบุตรด้วยหน้าที่ 6 ประการนี้ ทิศเบื้องบนนั้นเป็นอันชื่อว่ากุลบุตรได้ปิดป้อง ทำให้เกษม ปลอดภัยแล้ว ด้วยประการฉะนี้ อธิบายความ : คฤหัสถ์สามารถปฏิบัติอริยวินัยตามหน้าที่ อันพึงปฏิบัติต่อทิศเบื้อง บน 5 ประการ ได้สมบูรณ์ ก็เพราะ สมณพราหมณ์ได้ปฏิบัติอริยวินัย ตามหน้าที่ของทิศ เบื้องบน 6 ประการได้สมบูรณ์ นั้นคือ 1. ทั้งฝ่ายคฤหัสถ์ และฝ่ายสมณพราหมณ์ ต่างได้บำเพ็ญตนเป็นมิตรแท้ต่อกัน และกันอย่างสมบูรณ์ ตามอริยวินัย 2. ทั้งสองฝ่ายต่างเพิ่มพูนสัมมาทิฏฐิให้แก่กล้ามั่นคงยิ่งขึ้น และพยายามกำจัดมิจฉา ทิฏฐิให้สิ้นซากเด็ดขาด 3. ความสำนึกรับผิดชอบทั้งต่อตนเอง สังคม ศีลธรรมทางเศรษฐกิจ และทิศเบื้อง บน ของฝ่ายคฤหัสถ์แต่ละราย กำลังเพิ่มพูนมั่นคงยิ่งๆขึ้นไป เมื่อเป็นเช่นนี้ ภัยใดๆ ย่อมไม่มีโอกาสเกิดจากฝ่ายคฤหัสถ์ไปกล้ำกรายทิศเบื้อง บนได้ และภัยใดๆก็ย่อมไม่เกิดจากทิศเบื้องบนกล้ำกรายมาถึงคฤหัสถ์ได้ เพราะต่างฝ่าย ต่างเคร่งครัดในการปฏิบัติตนให้พ้นจากกรรมชั่วทั้ง 14 ประการโดยสิ้นเชิง ทั้งนี้เนื่องจาก คฤหัสถ์ได้รับการอบรมเคี่ยวเข็ญจากทิศเบื้องบนให้ถึงพร้อมด้วย ศรัทธา ศีล จาคะ และ ปัญญา นั่นเอง ในเวลาเดียวกัน สมณพราหมณ์เมื่อเป็นเนื้อนาบุญให้คฤหัสถ์แล้ว ย่อม ทุ่มเทปฏิบัติธรรมเพื่อความพ้นทุกข์โดยใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน ทั้งสองฝ่ายจึงมีแต่ความสุข ความเจริญ ตามเส้นทางของตนอย่างแท้จริง ฝ่ายคฤหัสถ์ก็ได้ชื่อว่าปิดป้องทิศเบื้องบน เรียบร้อยแล้ว [273] พระผู้มีพระภาคผู้สุคตศาสดา ครั้นตรัสเวยยา กรณภาษิตนี้แล้ว จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์ ต่อไปอีกว่า มารดาบิดาเป็นทิศเบื้องหน้า อาจารย์เป็นทิศเบื้องขวา บุตรภรรยาเป็นทิศเบื้องหลัง มิตรสหายเป็นทิศเบื้องซ้าย 276 DOU สูตรสำเร็จ การพัฒนาสังคมโลก