ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ตั้งเป้าหมายชีวิต ลิขิต อนาคต
เราทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ มีสิ่งที่จะต้องศึกษาควบคู่กัน
ไปอยู่ ๒ ประการ คือ การศึกษาวิชาความรู้ในทางโลกและการ
ศึกษาวิชชาในทางธรรม การศึกษาความรู้ทางโลก มีเป้าหมาย
เพื่อให้เรารู้จักวิธีการแสวงหาปัจจัยสี่มาเลี้ยงตน ทำให้เรา
สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ส่วนการศึกษาความรู้ในทางธรรม มี
เป้าหมายเพื่อฝึกฝนอบรมจิตใจของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ เพื่อ
จะได้เข้าถึงแหล่งแห่งความรู้ที่สมบูรณ์ เป็นความรู้เพื่อความ
หลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง ให้เข้าถึงความสุขอันแท้จริงที่มีอยู่
ภายในตน
มีวาระพระบาลีใน ขุททกนิกาย ชาดก ความว่า
“อตฺตา ว เสยฺโย ปรมา ว เสยฺโย
ลพฺภา ปิยา โอจิตตฺเตน ปจฺฉา
ตัวเรานั่นแหละดีที่สุด ประเสริฐยอดเยี่ยมที่สุด
ฝึกฝนตนเองดีแล้ว จะได้สิ่งที่ตัวรักในภายหลัง”
คนเราเกิดมาต้องมีเป้าหมายชีวิต เพื่อเป็นตัวกำหนดว่า
เราจะนําเนินชีวิตไปในทิศทางใด จะได้ฝึกฝนตนเองไปตาม
เป้าหมายที่ตั้งไว้ การตั้งเป้าหมายไว้ในทางที่ถูกต้อง จะเป็น
จุดเริ่มต้นให้เราดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องซึ่งทางพระท่านเรียกว่า
“ตั้งตนชอบ”