ธรรมะเพื่อประช: การแยกแยะมิตรและศัตรู : หน้า 62/584

ธรรมะเพื่อประช พฤติกรรมที่ชักนำให้เสื่อม ๖๑ มิตรหรือศัตรู นี่ถ้าไม่ใช่พระโพธิสัตว์ มาณพหนุ่มอาจจะถูกชิง ทรัพย์หรือถูกฆ่าตายไปแล้ว ข้อที่น่าสังเกต คือ ตอนที่มานพหนุ่มกำลังมีภัย ขณะ นกกระไนส่งเสียงร้องไพเราะ เขากลับดูไม่ออก ตรงนี้เป็น อุทาหรณ์สอนใจให้เราพึงสังวรว่า อย่าได้หลงเคลิบเคลิ้มไปกับ คนที่มีวาทศิลป์ ฉลาดในการพูดเอาอกเอาใจ ประจบสอพลอ ช่างพูดช่างคุยยกยอปอปั้น ยกย่องสรรเสริญ ให้ระวังให้ดี เพราะอาจชักนำเราไปในทางเสื่อมเสียได้ ต้องตั้งสติ ใช้ปัญญา มิฉะนั้นเราจะต้องช้ำใจในภายหลัง หรือสุนัขจิ้งจอกที่เห่า มาณพนั้น ซึ่งอาจจะดูเหมือนหยาบคาย รุนแรง แต่ว่าจริงใจ ปรารถนาดี ตรงนี้ต้องแยกแยะให้ออก การที่เราจะมีปัญญาลึกซึ้ง แยกแยะถึงขั้นนั้นได้ ต้องมีสมาธิดี มีใจละเอียด ซึ่งต้องฝึก สมาธิให้มากๆ เพราะสมาธิเป็นบ่อเกิดของปัญญาและความรู้แจ้ง เราจะรู้เห็นทุกสิ่งไปตามความเป็นจริง ต่อเมื่อได้เข้าถึง พระรัตนตรัยเท่านั้น