ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
แก้ปัญหาด้วยปัญญาอันลึกซึ้ง (๒)
៣៦៨
พระนิพพาน และมุ่งหน้าทำความดีเพื่อไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง
ที่ถูกต้องสมบูรณ์ การแสวงหาปัญญาที่จะหลุดพ้นจากบ่วงแห่ง
มารนี้ จึงเป็นปัญญาอันยอดเยี่ยม และเป็นปัญญาบารมีที่พวก
เราทุกคนควรจะสั่งสมกันให้มาก เพื่อชีวิตที่ดีที่สุดทั้งในภพนี้
และภพหน้า
เราจะมาศึกษาเรื่องของนายคามณีจันท์กันต่อ ซึ่งจาก
ตอนที่แล้ว เขาได้ตกเป็นจำเลย เนื่องจากถูกกล่าวหาว่าเป็น
คนขโมยโค จึงต้องจ่ายอมไปกับเจ้าของโค เพื่อไปรับการ
พิจารณาตัดสินคดีความ และทั้งคู่จะต้องเดินทางเข้าไปในเมือง
พาราณสี ซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านที่อาศัยอยู่ประมาณ ๓ โยชน์
หรือราว ๔๘ กิโลเมตร
ในระหว่างทาง เขาได้แวะพักเหนื่อยที่บ้านของสหาย
เก่าคนหนึ่ง เพื่อขอข้าวกิน เพราะว่าเดินทางมาหลายชั่วโมง
แล้วยังไม่ได้กินข้าวเลย ขณะนั้นที่บ้านของสหายไม่มีข้าวสุก
ภรรยาของสหายจึงได้ไต่บันไดปีนขึ้นไปบนยุ้งฉาง เพื่อไปตัก
เอาข้าวมาหุงให้บริโภค แต่เผอิญเธอพลาด พลัดตกลงมาจาก
ยุ้งข้าว ทำให้ลูกในครรภ์ประมาณ ๗ เดือน ทะลักออกมา
สามีของเธอจึงกล่าวโทษนายคามณีจันท์ว่า ไปตบตีภรรยาของ
*มก. คามณีจันทชาดก เล่ม ๕๔ หน้า ๕๑