ธรรมะเพื่อประช: การเจริญสมาธิและกัลยาณวาทะ : หน้า 458/584

ธรรมะเพื่อประช กัลยาณวาทะ ๔๕๗ ทุกครั้งที่เราได้นั่งหลับตาเจริญสมาธิภาวนา นำใจกลับ มาหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อย่างนุ่มนวลเบาสบาย ธาตุธรรม เห็น จำ คิด รู้ ในตัวของเรา จะถูกกลั่นให้ใสสะอาด บริสุทธิ์ ความบริสุทธิ์เป็นทางมาแห่งความสุขและความสําเร็จ ซึ่งความสุขที่เกิดจากใจหยุดนิ่งนี้ เป็นสิ่งที่มวลมนุษยชาติต่าง ปรารถนา เพราะเป็นสุขที่แท้จริง สุขที่อิสระเสรีกว้างขวางไว้ ขอบเขตไม่มีใครสามารถมาพรากเอาความสุขชนิดนี้จากเราไปได้ แล้วยังเป็นรากฐานในการขจัดกิเลสอาสวะ ชำระมลทินของใจ ให้หมดสิ้นไป เป็นเหตุให้เข้าถึงพระธรรมกายได้ที่พึ่งที่ระลึกภายใน มีวาระธรรมภาษิตที่กล่าวไว้ใน สารัมภ์ชาดก ว่า “บุคคลพึงเปล่งแต่วาจางามเท่านั้น ไม่พึงเปล่งวาจา ชั่วเลย การเปล่งวาจาดีสำเร็จประโยชน์ได้ แต่การเปล่ง วาจาชั่วย่อมเดือดร้อน” คำว่า วาจางาม หรือกัลยาณวาทะ เป็นถ้อยคำที่ยกใจ ผู้พูดและผู้ฟังให้สูงขึ้น วาจาที่งามนั้น แม้จะกล่าวด้วยถ้อยคำ น้ำเสียง หรือสํานวนภาษาใดก็ตาม วาจานั้นเป็นวาจาสุภาษิต วาจาสุภาษิตเป็นถ้อยคำที่สามารถยังประโยชน์ให้สําเร็จได้ เพราะเป็นถ้อยคําที่ยกใจผู้ฟัง ซึ่งกำลังขุ่นมัวให้ผ่องใสได้ ใจที่ กำลังวุ่นวายสับสน ก็จะเป็นใจที่สงบเยือกเย็น ส่วนวาจาชั่วหยาบ