ธรรมะเพื่อประช : หน้า 516/584

ธรรมะเพื่อประช พระในบ้าน ๕๑๕ พราหมณ์แล้ว ก็เดินถือไม้เท้าเข้าไปท่ามกลางสภา พร้อมกับ ชูมือขึ้น ขอโอกาสมหาชนกล่าวคาถาที่ตนเรียนมา พราหมณ์ ตั้งใจกล่าวด้วยสําเนียงที่บ่งบอกถึงความปวดร้าวในดวงใจ ที่ไม่มีใครเลี้ยงดู ในสมัยนั้น มีประเพณีที่ถือกันอย่างเคร่งครัดว่า ลูกคน ใดที่บิดามารดาเลี้ยงดูจนเติบใหญ่แล้ว ไม่เลี้ยงดูท่านตอบ จะต้องถูกประหารเพราะถือว่าเป็นลูกอกตัญญู เพราะฉะนั้น เมื่อลูกชายทั้ง ๔ คนของพราหมณ์ ฟังถ้อยคำที่พ่อกล่าวแล้ว รู้ว่าที่พ่อพูดเช่นนั้นหมายถึงตนเอง จึงเกิดความกลัวตายและมี ความสลดสังเวชใจ รีบเข้าไปหมอบกราบลงแทบเท้าพ่อทันที พร้อมกับกล่าวขอขมาโทษ ที่ปล่อยปละละเลยไม่ได้อุปัฏฐาก เลี้ยงดู ด้วยหัวใจของพ่อไม่ปรารถนาจะให้ลูกต้องถูกประหาร จึงขอร้องมหาชนว่า อย่าได้ทำร้ายลูกชายทั้งสี่เลย มหาชนก็ ข่มขู่ลูกชายทั้งสี่ของพราหมณ์ว่า “ตั้งแต่วันนี้ไป ถ้าหากพวกท่าน ไม่ดูแลพ่อเป็นอย่างดี พวกเราจะฆ่าท่านเสีย” ลูกชายทุกคน จึงรับปาก แล้วพาพ่อกลับบ้านให้อาบน้ำรับประทานอาหาร คอยอุปัฏฐากดูแลทุกอย่าง และยังกำชับภรรยาว่า ให้ดูแลพ่อ เป็นอย่างดี มิฉะนั้นจะต้องถูกขับไล่ออกจากบ้าน